All of Us Strangers (2023)

Bu filme 1 verenler sinemadan anlamıyor kimse kusura bakmasın. Ülkedeki homofobi seviyesi utanılacak seviyelerde. Evet, film herkese hitap etmeyebilir bunu anlarım ama bu filme 1 vermeyi mantıklı kılmaz. Puan verirken toplu bir şekilde karar vermek lazım. Yönetmenlik, senaryo, oyunculuklar, sinematografi vd. İzleyicilerin biraz daha adil puanlama için özeleştiride bulunması gerek. Bu eleştiri kültürünün de gelişmesi lazım Türkiye'de.

Aslında aile arası konuşulmayanlar, iyi iletişim, empati, kendin olabilme mücadelesi için oldukça iyi bir (alt) metine sahip bir film. Yönetmenlik ve oyunculuklar da çok başarılı. Melankolik havayı ve başrolün duygusunu iyi bir şekilde veriyor. Trenle seyahatler sanki zamanda yolculuk, geçmişle yüzleşme ve barışma. Senaryo konusunda biraz daha derinleşebilirdi film bence, o konuda benim de eleştirilerim var ama genele bakıldığında iyi bir film var elimizde.

Sanırım her filmde olduğu gibi protagonist ile özdeşim kuran; gerçekte onunla benzer şeyler yaşamış ya da atlatmış izleyiciye daha çok dokunuyor bu film. Gerçi bir insanı anlamak için illa benzer şeyler yaşamış olmak gerekmez ve bireyde empati duygusu biraz da bu yüzden vardır ama buna rağmen bana filmin geçmiş ile bugünü birleştiren (bir benzeri I'm Thinking of Ending Things filminde de sunulan) yenilikçi anlatısı çok donuk ve durağan geldi. Uyarlandığı romana bir göz atmak isterdim. Bağımsız film izlemeyi severim ama All of Us Strangers'ın ilk yarısında sıkılmadım değil. Belki de yönetmen biraz daha canlı ve dinamik kılmalıydı o kısımları. (Özellikle ancak son yarım saatte açılıyor film) Andrew Scott başta olmak üzere oyunculuklara diyecek bir şey yok; birkaç sahnesi çok dokunaklı gerçekten; görüntü yönetimi ve renkler de şahane ama film bende diğer izleyicilerde olduğu kadar işlemedi. Lakin yılın en iyi filmlerinden biri diyenleri de anlıyorum; onlara da saygım sonsuz.

en başa şunu yazayım... bu bir aşk filmi değil. ve izleyecekseniz spoilerları okumayın

hikayenin anlatılış şekli zaten anlaşılmasını zorlaştırıyor. gizemli, ne oluyor dedirtecek şekilde de anlatılmamış film. öğrenmememiz gereken bir çok bilgi veriliyor bize filmin başında.

aralarda geçişler tren otobüs ev ne bulursa onun camından içeri yada dışarı bakılarak yapılıyor.yansımalar ile ayna olarak kullanılıyor pencereler. ayna diğer tarafa geçiş başka boyuta geçiş vs camdan dışarı bakmak: meali karakterin sıkıntı yaşadığı içinde bulunduğu durumla yada sorumluluklarıyla başa çıkmakta zorlandığı anlamına gelirken bazı çevirilerde özgürlük isteği diyede anlamlandırılmış. anne babasını sorumlu tutar travma sever nesil öncelikle, ama karakterin böyle bir şansı hiç yok. hep kendi içine patlamış.

filmdeki bence gereksiz çıplaklık ilede alakalı birşeyler yazabilirdim ama filmin sonunda herşey yerine oturunca biraz daha anlaşılabilir kaldılar. yinede çok gereksizdi. özetle film gayet iyiydi ender bulunur cinsten ama daha iyi olabilirmiydi? evet. filmin başında spoiler yemeseydik keşke. kahramanımızın daha çok iç sesini duysaydık filmin çoğu boş bakışlarla duygu anlatmaya çalışılarak geçmiş gibi geliyor. ana fikir: uyuşturucu sizi başı güzel sonu kötü bir döngüye sokar başı neredeydi sonu neredeydi anlayamaz olursunuz bir süre sonra. hele birde mental sorunlarınız varsa alkole hatta sigaraya bile bulaşmayın.