oldboy10

 

• 
  Neon Şeytan
• 
  Ölümün Gözleri
• 
  Cinler
• 
  Stendhal Sendromu
• 
  Uykusuz

• 
  Copenhagen Cowboy
• 
  Creepshow
• 
  Rose Red Konağı
• 
  Cinnet
• 
  Hastanedeki Sır

• 
  Clive Barker
• 
  Sheryl Lee
• 
  Jena Malone
• 
  Nicolas Winding Refn
• 
  Adrienne Barbeau

• 
  Usher Evi'nin Çöküşü
• 
  Dolunay Katilleri
• 
  Korkunun Ustaları
• 
  Neon Şeytan
• 
  Ölümün Gözleri

Arkadaşlar (12)

Son Yorumları

Kuru Otlar Üstüne (2023)

Maalesef bu film için çok da olumlu şeyler söyleyemeyeceğim. Filmi izledikten sonra tıpkı Ahlat Ağacı'nda da olduğu gibi beni en çok hayal kırıklığına uğratan şey Nuri Bilge Ceylan'ın son üç filmden beri kendini tekrar ediyor olmasıydı. Kuru otlar üstüne, Kış Uykusu filminin neredeyse bir kopyası gibi olmuş. Hem senaryo, hem de hikayenin işlenişi açısından pek çok benzerlik mevcut. Benzerlikle sadece bununla sınırlı da değil. Bir Zamanlar Anadolu'da filmindeki doktor; Kış Uykusu'nda ki Haluk Bilginer'in canlandırdığı otel sahibi-yazar; Ahlat Ağacı'nda ki genç yeni mezun arkadaş ve son olarak bu filmde ki öğretmen. Sadece meslekleri farklı olan bu karakterlerin aklında geçen tek bir düşünce var. "mutluluğu uzaklarda aramak" Filmlerdeki karakterlerin davranışları hatta konuşmalarının merkezini dahi oluşturan bu düşünceyi, bu son filmde de şahit olmak, kendi açımdan seyir zevkini işkenceye dönüştürdü diyebilirim.
Diyaloglara gelecek olursak, diyaloglar filmin en can alıcı noktaları. Ancak burada da bana mantıksız gelen bir şeyler var. Özellikle yemek masadında şahit olduğumuz o uzun sosyolojik ve bolca felsefe içeren konuşmayı anlayabilmek için filmi her cümleden sonra duraksatma ihtiyacı hissediyorsunuz. Tartışılan konular o kadar ağar ki, bu durum bende İki öğretmenin tartışmasından çok, iki filozofun hayat hakkındaki görüşlerini duyup izlediğimiz sahnelermiş gibi bir izlenim bıraktı. Birbirlerine düşünme payı bile vermeden, o kadar hızlı bir konuşmaya şahitlik ediyoruz ki bu da diyalogların inandırıcı olmasını oldukça engelliyor diye düşünüyorum.

Dediğim gibi diğer filmleriyle olan benzerlikler o kadar fazla ki, filmin son sahnesinde bile bunu görmek mümkün. Bu sahnenin benzerini daha önceden izlememiş olsak bunu anlayabilirdim ama ikinci kez tanıklık ediyor olmak, ben de sadece "Bir zamanlar Anadolu'da" filmindeki o sahneyi anımsatmaktan başka hiçbir etkiye neden olmadı, desem yeridir.
Son olarak ekleyeceğim şey film elbette kötü bir film değil. Ceylan'ın diğer filmlerini izlememiş ve ilk kez bu filmi izlemiş biri olsaydım, rahatlıkla 8 ve üzeri puan verirdim. Ama başından beri anlattığım gibi kendini sürekli tekrar eden senaryoları ve karakterleriyle artık sıkıcı filmler olmaktan öte gidemediğini düşündüğüm için en fazla verebileceğim puan 6 oluyor.

Killers of the Flower Moon (2023)

Kızılderililerden özür dilemek adına yapılmış, başından sonuna kadar olacakları rahatlıkla tahmin edebileceğimiz bir yapım. Senaryonun tahmin edilebilirliği ve akıcılığın yavaşlığı oyunculukların da önüne geçtiğinden, filmle ilgili pek de olumlu bir şey akılda kalmıyor açıkçası. Martin Scorsese muhteşem başyapıtlara imza atmış bir yönetmen. Fakat bu film kesinlikle onun iyi filmlerinden biri değil.

The Exorcist: Believer (2023)

şunu film diye önümüze sunmaları, korku izleyicisiyle dalga geçmekten başka bir şey değil. Senaryo yerlerde. Efektler berbat. Korku adına en ufak bir kıpırtı dahi söz konusu değil. çok ucuza çekilmiş ve hemen hemen benzer konuya sahip onlarca film var. Bazıları bu filmden bile çok daha başarılı. Izlenildiğinde neden bu kadar düşük puan aldığı rahatlıkla anlaşılan vasatın da altında bir -sözde- korku filmi.