Bir Maskenin İtirafları
Yukio Mişima

Yaşama doymayan varlıklarda ölüm düşkünlüğü sık görülen bir şeydir

Marguerite Yourcenar

Bahar güneşinin altına attım kendimi. Lisede olduğu gibi kuytu bir köşe bulup, Yukio Mişima’nın Bir Maskenin İtirafları kitabına daldım. Kitabın arka kapağında; bu uçurum yazar, kült metin ve eşcinlellik ifadelerini görünce hemen almıştım. Şöyle yazıyordu arka kapakta.

Mişima, bir ergenin kendi bedeni üzerinden giriştiği yaşam ve ölümle hesaplaşma sürecini, insan zihninin en uçlardaki serüvenlerinden birine dönüştürüyor. Ölüm, kan ve intihar saplantısı, modern yaşamın reddi, eşcinsellik gibi temalar üzerinde yoğunlaşıyor, her satırıyla ürpertici bir yolculuğa çıkarıyor…

“Genroku” çağının ahşap oymalarındaki sevdalı çiftlerin yüz çizgilerinde kadınla erkeğin ayırt edilmesini güçleştirecek ölçüde şaşırtıcı benzerlik vardır. Güzellik idealini gösteren Yunan heykelinde de aynı şekilde iki cins arasında kuvvetli bir benzerlik görülür. Aşkın sırlarından biri değil midir bu? Aşkın mahremiyetinde, kadın da erkek de diğerinin görüntüsüne dönüşme özleminin ulaşılması güç arzusunu duymuyorlar mı? Bu isteğin, iki sevdalının birbirinin karşıtı durumlara düşmesi gibi trajik bir sonucu olmuyor mu? Kısaca, karşılıklı aşkları, karşılıklı kimlikleri kusursuzlaşamayınca farklı noktalarını -erkeğin erkekliğini, kadının ise kadınlığını- vurgulamak yerine karşısındakini fethetmenin son derece karmaşık ruhsal sürecini denemezler mi? Aslında farklı bir benzerliğe varabiliyorlarsa bu sadece bir rüyanın geçici anıdır. Çünkü kızın cesurlaşıp delikanlının ürkekleştiği ölçüde her ikisi sınırlanmayı aşıncaya dek karşıt yönlerde birbirlerinin yanından geçip giderler.

Kitaptan bir paragraftı bu da. Sanırım fazla söze gerek yok… Yazar eşcinsel. Ölüm, kan ve intiharla kafayı bozmuş bir herif üstelik. Tam benlik. Ve harbi kült bir roman. Gerçekten uçurum bir yazar. Uçurdu beni de hem aşağı hem yukarı.

Her alanda, en uç ve başarılı insanların eşcinsel olduklarını öğrendiğimde öyle gururlanıyorum ki. Yaşama sevincim tavan yapıyor. Keşke çocukken bunları anlayabilse insan ve onca suçluluk duygusunu yaşamasa. Eğitim sistemi ne işe mi yarar?

alıntı wattpad.com/hikayeciGay/LisedenUniversiteye84



Yukio Mişima (1925-1970), bir samuray ailesine mensuptur. Tokyo İmparatorluk Üniversitesi’ni bitirmiştir. İlk romanı Bir Maskenin İtirafları 1949 yılında yayınlanır. Daha sonra 40 roman, 20 kitapta toplanan 74 hikaye, 18 kitapta toplanmış 33 oyun, bir seyahat kitabı, sayısız makale ve şiir, yönetip oynadığı sayısı halen belirsiz farklı uzunlukta filmler ve 3 kez nobel edebiyat ödülü adaylığı. Hemen bütün eserleri dünya dillerine çevrilmiştir. Tiyatro eserleri önemli kültür kentlerinde sahnelenmiştir. Senfoni orkestrası yönetmiş üstüne üstlük kendi özel ordusunu da kurmuştur. Japonya'nın Leonardo Da Vinci'si olarak anılır.

Yaşamı gibi ölümü de aşırı olmuştur. 17. yüzyıldan kalma, ünlü bir ustanın elinden çıkma bir kılıcı hediye etmek amacıyla Ichigaya garnizonunun generalinden bir randevu alır. Dört kalkan üyesiyle (kendi ordusu) birlikte gider randevuya. Odasına girdikten sonra General’i rehin alır. Mishima garnizondaki tüm askerlerin toplanmasını ister. Balkondan aşağıda toplanan sekiz yüz kadar askere ordunun yönetimi devralması, Japonya’nın ruhunu, İmparator’un saygınlığını geri kazanması konusunda kısacık bir konuşma yapar. Ardından içeri girer ve daha 45 yaşındayken seppuku ritüelini gerçekleştirir. Yani dizlerinin üstüne çöküp kısa kılıcıyla karnını yarar. Ölmez ama ritüel gereği yaveri kafasını uçurur.

“Çocuklar boyama kitabı değildir. Onları istediğin renklere boyayamazsın”

Khaled Hosseini’nin müthiş etkileyici romanı. Emir’le Hasan’ın bromance mı? Emir’in Hasan’a ihaneti mi? Afganistan’ın müthiş ve belki dünyada bir örneği olmayan dönüşümü mü? Emir’in amerika yılları… Ve muhteşem dönüşü. “Bir çocuğu kurtarın dünyayı kurtarmış olursunuz” sözü belki çok önce ama sanki bu roman için söylenmiş gibi.


Ufak bukleler kitaptan;

" Bir insanı öldürdüğün zaman, bir yaşamı çalmış olursun. karısının elinden bir kocayı, çocuklarından bir babayı almış olursun. Yalan söylediğinde, birinin gerçeğe ulaşma hakkını çalarsın. Hile yaptığın, birini aldattığın zaman doğruluğu, haklılığı çalmış olursun. Anlıyor musun?”

“ Çocukların dehşetle baş etme yöntemleri budur: Uyuyakalmak”

“ Senin bu kadar mutlu olmana, ancak senden bir şey almaya hazırlandıkları zaman izin verirler“

" Yukarıda bir yerde bir Tanrı varsa, umarım benim viski içmem ya da domuz yememden çok daha önemli meselelerle uğraşıyordur”

“ Savaş, onuru ortadan kaldırmaz. Tam aksine; barış zamanından çok daha fazla onur gerektirir”


Filmi'de en az kitap kadar başarılı. Yazı kurgusu ve film kurgusu birbirinden çok farklı şeyler. Bu her kitap uyarlaması için geçerli. Birinden alınan zevkin diğerinden alınan zevkle benzer olması mümkün değil farklı şeyler çünkü. Ama benim gibi hem kitapları hem filmleri seviyorsanız, kitap da film de başyapıt.

Kitapla ilgili Bog sayfam.

Baraka (The Shack)
William P. Young

Baraka (The Shack) basılır basılmaz çok popüler oldu. William P. Young tarafından yazılan bu kitap 13 milyondan fazla satıldı ve otuzdan fazla dile çevrildi. Ergenliğinde babasıyla sorunlar yaşayan MacKenzie Phillips yetişkinliğinde üç çocuklu mutlu bir aile kurar. En küçük çocuğu ile ilgili yaşadığı dram onu bir bunalımın içine sürükler. Ta ki "papa" onu çağırana kadar.


Tanrı konusunda oldukça basit ve daha çok hristiyan teolojisine yakın örnekler var romanda. Tanrı’nın bu kadar acı ve sıkıntı dolu dünyada nerede olduğu sorusuna cevaplar aranır. Filmi de çekildi kitabın, iyi bir roman uyarlaması sayılabilir. Filmin IMDb sayfası. Ancak ben yine de anlatımı biraz yavaş buldum. Buna rağmen kitap okumaktansa film seyretmeyi sevenler için mutlaka izlenmesi gereken bir yapım.

Kitapla ilgili Blog sayfam.

Eserleri
Mobilya Dosyası (1975)
Suçlular ve Güçlüler (1975)
Sakıncalı Piyade (1977)
Bir Pulsuz Dilekçe (1977)
Büyüklerimiz (1978)
Çıkmaz Sokak (1979)
Rabıta (1979)
Tüfek İcad Oldu (1980)
Silah Kaçakçılığı ve Terör (1981)
Söz Meclisten İçeri (1981)
Ağca Dosyası (1982)
Terörsüz Özgürlük (1982)
Papa-Mafya-Ağca (1984)
Sakıncasız (1984)
Devrimci ve Demokrat (1985)
Liberal Çiftlik (1985)
Aybar ile Söyleşi (1986)
12 Eylül Adaleti (1987)
İnkılap Mektupları (1987)
Bir Uzun Yürüyüş (1988)
Tarikat-Siyaset-Ticaret (1988)
40'ların Cadı Kazanı (1990)
Kâzım Karabekir Anlatıyor (1990)
Kürt İslam Ayaklanması 1919-1925 (1991)
Gazi Paşa'ya Suikast (1992)
Kürt Dosyası (1993)
Katiller Demokrasisi (1997)
Saklı Devletin Güncesi "Çatlı vs." (1997)
Gazetecilik (1998)
Polemikler (1998)
Uyan Gazi Kemal (1998)
Bu Düzen Böyle mi Gidecek? (1999)
Söze Nereden Başlasam (1999)
Bomba Davası ve İlaç Dosyası (2000)
Unutmayalım, Unutturmayalım (2003)
Eğilmeden Bükülmeden (2004)
Kır Çiçekleri (2004)
Türk Memet Nöbete (2004)
Dost Yüzlerde Zaman (2005)
Çocuklar İçin (2009)
İsterler ki Susalım (2011)
Beyaz Melek (2011)

Fantastik bir yolculuk kitabı olan Ben Kirke'den sonra seçimim geçtiğimiz günlerde 83 yaşında aramızdan ayrılan Doğan CÜCELOĞLU oldu. Kişisel Gelişim kitaplarına mesafeli olsam da bu kitapta bu ön yargımı yaşamadım. Benim için güzel bir okuma oldu.