İnsan Sermayesi (2013)

Adını ilk kez 2014 Yılı İtalya Film Oskarlarında, Sorrentino’nun muhteşem filmi; "La grande bellezza" (Muhteşem Güzellik )’ya karşı yarışırken duyduğum Virzì’nin son filmi, Il capitale umano, (İnsan Sermayesi) uzun bir süre bekleme listemde, dimağıma düşeceği anını bekledi. Yarıştığı Sorrentino ve Muhteşem Güzellik olunca, tabakta sevdiği yemeği sona saklayan çocuk gibi ben de sakladım durdum bu güzel filmi listemde sona…

“İnsan Sermayesi”ni yani ‘Beşeri Sermaye’yi en güzel sigorta şirketleri tanımlıyor, hem de salt rakamlar üzerinden! Bu miktar, bazı parametreler üzerinden hesaplanıyor; kişinin tahmini ömrü, normal kazanç kapasitesi, duygusal bağlarının niceliği ve niteliği. İşte bu parametreler üzerinden ölünüz ya da dirinizin bir ederi var. Hepsi o.

Nasıl? Sert oldu değil mi? Evet sert. Zira filmimiz de bir hayli sert.
Çünkü gerçek!

Üstelik 3 kere gerçek, dolayısıyla 3 kere acı.
Karanlık bir gecede bir cip, bir bisikletliye çarpar ve biz bu olayı, 3 farklı gözden izleriz. Il capitale umano, akıcı bir kurguya sahip. Özetle, ekonomik krizin yansımalarını, farklı sınıflara ait insanların hayatlarının değeri üzerinden anlatıyor diyebiliriz.

Farklı hayatların kesişimi sizi de kesecek özdeşi kurduğunuzda; bisikletli olduğunuzda ya da ezik emlakçı ya da genç kız ya da umutsuz zengin hanım ya da istismar edilmiş sanatçı…
Henüz bir yaranızı saramadan başka bir yerden daha yaralanacaksınız çünkü hepsi sizsiniz.

Loren Eiseley’le kapatalım;

“Her biri kendi içinde kaynayan zerresel birer yaşama sahip,
insan dediğimiz o sayısız ve birbirinden ayrık göletler bütünü,
Suya, nehirlerin ulaşamayacağı bir varlık kazandıran bir yol olmaktan başka neydi ki?”

bence sınıfsal bir bakış açısı yok filmin. ya da çok ironik olarak var. çünkü filmde hep büyük oynayanları ve büyük kazananları izliyoruz. sadece sonda ana konuyu görüyoruz. o da jenerik akarken görülüyo. adama biçilen maddi değer. filim episodlardan oluşsa da aslına olay ve başrol tek kişi ki bu da Serana. olaylar onun etrafında dönüyor. Burda bir karmaşa var bence ve bu yüzden sınıf mevzusu filmi değil. çarpılan adam tarafını da görseydik işler değişebilir dengelenebilirdi ama öyle bir bakış görmedik. bazı karakterlerde çok tanıdık geldi.Özellikle Carla (Massimiliano'nun anneesi) Kış uykusunda ki Nihal'e çoook benzemekte. film ortalama üstü. oyunuluklar 7-8 civarı. mekanla/atmosfer ortalama. filmden alınacak ders büyük oyna büyük düşün, bi şekilde yolunu bulursun.

kaliteli film izleyicilerini tatmin edecek bir kurgu, tavsiye ederim.. çeviri için tşk.