Ma Rainey: Blues’un Annesi (2020) Yorumlar

Arnold (1031) - 3 yıl önce

Film başlarken bol bol blues dinleyeceğimi düşünmüştüm ama pek beklediğim gibi olmadı. Sadece 1-2 yerde duydum. Film bir tiyatro oyunundan uyarlandığı için tiyatro havasında ilerliyor. Neredeyse tamamı tek bir karanlık mekânda geçiyor. Chadwick Boseman’ı ölmeden önceki son filminde izledik. En İyi Erkek Oyuncu Oscarınını da rahatlıkla kazanacaktır. Zaten Akademi bu tür ikramları sever. Viola Davis’in kategorisinde sıkı rakiplerden dolayı işi zor. Carey Mulligan ve Frances McDormand bu ödülü Viola’ya kaptırmayacaktır. 1.5 saatlik makul bir süresi olduğu için çok sıkmadı. 5 dalda Oscar adayı ortada bir film... 4/10...

| Cevapla Cevapla | Bildir

Cormorant (792) - 3 yıl önce

"Kafamda hep müzik çalmalı. Dengeyi sağlar. Müzik bunu yapar. Boşlukları doldurur."

Bir filmi izlemeden önce çok fazla bilgi edinmemeye çalışırım, özellikle... Yoruma başlarken,
"Bu bir filmden çok, oyuna benziyor" demeyi düşünmüştüm ki, zaten oyundan uyarlanmış, ayrıca bana "Fences"i hatırlattı, sonra baktım ki, Denzel'in kendisi oynamıyor olsa da, bu işte de parmağı var.
Adam gerçekten alkışlanacak bir iş yapıyor. Herhalde "keşiflerinin" devamı da gelecektir.

Filmi çok sevebilirsiniz, veya nefret edebilirsiniz. Aşağıda mecanat'ın yorumu, ve ona "ayar veren" filmsevici'nin cevapları ilginç mesela. Filmi sevip sevmemeniz Afro-Amerikan kültüre yakınlığınız veya uzaklığınız kadar, o anki ruh haletinize göre bile değişiklik gösterebilir. Bu yüzden, izleyip izlememekle ilgili bir öneride bulunmak oldukça zor. Yine de o kültüre ve/veya teatral filmlere ilginiz var ise, zaman ayırdığınız için pişman olacağınızı sanmıyorum, çünkü metinde keşfedeceğiniz derinlikler var.
En azından, başta Viola Davis olmak üzere, oyunculuklar da iyi...

Bir iki "tını" var, ama müziğe doymayı beklemeyin. Filmin amacı o değil...

| Cevapla Cevapla | Bildir

Karakush (401) - 3 yıl önce

Bir Blues sanatçısının biyografisi olarak düşünüp koltuğuma oturdum ama beklentilerimi karşılamadı. İzlerken çok tiyatral bulmuştum ama zaten bir tiyatro eseriymiş. Tiyatroda sahnelense muhteşem bir yapıt olurdu kuşkusuz ama sinemada oldukça zorluyor. Blues sanatçısı Ma Rainey üzerinden konuya girilse de aslında 1930'larda Amerika'da siyahi toplumun durumunu gözler önüne sermek için Ma Rainey orkestrasındakilerin hikayeleri ve karakterleri -özellikle de genç trompetçi Levee - ön plana çıkarılıyor. Sadece böyle bir hikaye yazılsaydı büyük ihtimalle hiç duyulmazdı ama Ma Rainey hikayenin tuzu biberi olmuş, oyunculuklar felan gerçekten oldukça güzel ama kurtarmıyor. Yine de August Wilson ayakta alkışlanır, iyi bir tiyatro eseri bence. Bu işe para koyanlardan biri de Denzel Washington -daha önce de yazarın Fences [2016] adlı eserini sinemaya uyarlamış ve yönetmişti, onu seyrederken oldukça zorlanmıştım. Bizim klasik seyircilere pek hitap etmeyen bir film, belki Viola Davis'in şahane performansı için ve Blues seviyorsanız seyredilebilir.

| Cevapla Cevapla | Bildir

gri72 (2674) - 4 yıl önce

Afro- Amerikalı blues şarkıcısı Ma Rainey'in (1886 - 1939) "Ma Rainey's Black Bottom" adlı plak kaydı esnasında yaşananları anlatan, yaklaşık iki saatlik bu Netflix yapımı bir tiyatro eserinden beyazperdeye uyarlandığı için tek mekanda geçiyor ve bol diyaloglu...

Tarihe adını yazdırmış sanatçılara ait biyografik filmlerden hoşlanan biri olarak pek beğenmedim açıkçası; çünkü iki saate toplam beş şarkı vardı ve daha çok siyah-beyaz ayrımına ait felsefi söylemlerden oluşan bir yapıya sahipti. Ayrıca yapıma adını veren Ma Rainey olmasına rağmen, daha çok grubun trompetçisi Levee'nin hikayesi ve yaşadıkları anlatılıyor.

| Cevapla Cevapla | Bildir

mecanat (26) - 4 yıl önce

Afro-amerikan veya blues aşığı olmayan birinin asla izleyeceğini düşünmediğim bir film ? Bu filme para yatırmış yapımcının akli dengesinden şüphe ederim.

| Cevapla Cevapla | Bildir