Kısa filmler için ayrı başlık açmayı daha uygun buldum. Bu sayede bir çok güzel kısa filmi keşfetme şansımız olur.



Amerikan avangardının bir figür etrafında sürekli değişen gerçeküstü kurgusunun düşsel bir gövde gösterisi. Günlük hayatın tekrarlanan alışkanlıklarına sıkışan kadının Maya Deren tarafından anlatımı. Tabi böyle anlatımları açıklamaya çalışmak gereksiz bir çaba. Sadece imgeler ve çağrışımların gerçeküstü oyununa teslim olup sinemanın büyüsünü yaşamak yeterli. Kendisinden sonraki bir çok filme ilham olmuş bu kısa öykü bana Zizek'in kitabında yer alan ve okuduğum bir dizeyi hatırlattı.

Bülent Somay'a ait çeviri ile Shakespeare'den aktarayım

" Bushy: Elemin her cevherinin yirmi gölgesi vardır
Elemin kendisi değildir hiçbiri, ama öyle sanılır.
Kör eden gözyaşlarıyla buğulanınca hüznün gözü
Bir sürü nesneye böler bütün olanı
Düzgün bakınca karmaşadan başka bir şey
Görünmeyen; ama yamuk bakınca biçimi
Ayrıştırılabilen perspektifler gibi: O yüzden Haşmetmeap
Lordunuzun kaybına yamuk bakmak
Ağlanacak öyle elem şekilleri bulur ki kendisinden fazladır
Ama olduğu gibi bakarsanız, olmayan bir şeyin
Gölgelerinden ibarettir. Öyleyse üç kez kutsanmış Kraliçem
Lordunuzun kaybından fazlasına ağlamayın; görülmez daha fazlası
Görülse bile hüznün sahte gözüyledir,
Ki hakiki olan yerine , hayallerin ardından ağıt yakar.

Kraliçe: Öyledir belki, ama ruhumun derinleri
Aksine inandırıyor beni; nasıl olursa olsun
Üzülmemek elimde değil, üzüntü çöker üstüme
Tıpkı düşündüğüm hiçbir şeyi düşünmesem bile
Hiçbir şeyin üstüme çöküp küçük, zayıf düşündüğü gibi"

Maya Deren "yamuk bakınca biçimi ayrıştırılabilen perspektifler gibi" bir anlatımla beni tam kalbimden yakalıyor. Filmlerini bu kadar geç keşfetsem de kıymetini bilmek için geç kalamam. Onun gerçeküstü imgelerine yamuk bakmak ve "At Land" filmindeki gibi harika bir track ile izlemek büyük bir şans.

9 / 10

------------------------------

İzlenebilecek platform: Mubi

https://mubi.com/tr/films/meshes-of-the-afternoon

Evlere tıkılmış ruhlarımıza ilaç sıcacık bir öykü.
Yılların tıpkı pandemi gibi bizleri kuytu köşelerde tek bir koltuğa hapsetme gibi bir planı varsa müziği içimizde hissetmeliyiz. Sokaklarda akan hayata ayak uydurmanın tek yolu dans. Hem de yağmur altında bütün enerjimizle ritme kapılmalıyız belki o zaman ıslak asfaltın parıltısında gençlik ateşimize kavuşabiliriz.

7.5 / 10

Not: Kısa animasyonda diyalog kullanılmamış. Altyazı olmadan seyredebilirsiniz.

Kaynak: Torrent

Film özetini okuyunca bütün yorum yapma isteğimi konu özetine teslim ettim. O nasıl bir özet öyle

Bu kısa film en beğendiğim çalışmalardan biri oldu.



8 / 10

İnsanlığın bitmek bilmeyen ihtirasının, yozluğunun, çıkar çatışmalarının ortasında çöle dönmüş çorak topraklarda filizlenen kocaman bir yüreğin hikayesi. Makinelerden bağımsız tek bir ruh, tek bir beden ve onun sonu gelmeyen emeğinin görkemli yükselişi. Bir kitap uyarlaması olarak el emeği çizgilerle hayat bulan bu animasyonu çok beğendim. Elzéard Bouffier gibi koca yürekli güzel insanların elinde bu dünyanın ne jadar güzel bir yer olabileceğini düşünmek bile güzel. 1913'ten 1947 yılına kadar 24 yılda hiç durmadan toprağa adanan ellerin yaptıkları ile betondan geçilmeyen günümüz Türkiye'sini, ölmeye yüz tutan denizimizi karşılaştırınca boğazıma kocaman bir yumru oturuyor.

★★★★★★★★★ ( 9 / 10)

Youtube'dan izlenebilir.

Bu güzel önerisi için sevgili akturk'e teşekkürler

Ben bu adam için ne demeliyim bilemedim. Bir erkek eşinin onu aldatıldığını yakın bir arkadaşından öğrenir aslında bu herkesin bildiği bir gerçektir. Peki bunu öğrendikten sonra tepkisi ne olacak? Kısa filmimiz bu sorunun üzerine gidiyor. Ortalama bir yapımdı. Tabi burada yönetmen bize özdeşim kuracak fırsatı da tanıyor. Seyirciyi bu soru ve karakter ile baş başa bırakıyor. İzlenebilir.

6.5 / 10



İlk öpücük üzerine kurulmuş iyi bir anlatıma sahip kısa filmdi. Eğlenceli ve müzik kullanımı oldukça başarılı. Özellikle video oyunu ile hazırladığı plan ve çocuğun video oyununa verdiği tepki epey bir gülümsememe neden oldu. Kafa dağıtmak için ideal bir seçim.

7 / 10

https://letterboxd.com/film/the-gallery-2019/

Oyuncu seçmeleri ve bu seçmelere bağlı bir döngü etrafında gelişen bir film. Bir kadın oyuncu seçmeleri için bir odaya girer. Orada deneme çekiminin garip bir hali ile karşılaşır.

Fikir olarak ilginç bir çalışma. Tahmin edilebilir olması benim üzerimde biraz olumsuz bir etki yarattı. Ama fikir olarak beğendim. Bu kısa filmden bağımsız olarak kadının çekim için ilk odaya girişi ve kamera ile yapılan ilk kayıt geçtiğimiz günlerde seyrettiğim Ingrid Bergman belgeselini hatırlattı. 1939 yılında Bergman Amerika'ya gelir ve Selznick tarafından ilk deneme çekimi yapılır. Onun makyajsız ilk çekiminde ki doğallığı ve yıldız ışığının ekranda nasıl parladığını hatırladım.

Kısa filmlerin yarattığı anlık çağrışımları seviyorum. Bu kısa filmin de bende ki etkisi daha çok bununla ilgiliydi. Tabi bir döngü içine girmeden.

6.5 / 10



Genç bir kızın aşkının keşfedilmeyi bekleyen arzusuna açılan bir odaya misafir oluyoruz. Bir piyano öğretmeni ve ona tutkuyla bağlı küçük bir kalbin öyküsü. Onları birleştiren ise ???? tuşları.
Filmimiz ilk aşkın heyecanını cinsel arzular ile anlatmayı tercih ediyor. Yani piyano öğretmeni ile öğrencisi arasında ki tutkuyu ve buna bağlı gerilimi küçücük bir odaya sığdırıyor. Gönül isterdi ki bu gerilim müziğe de yansısın ve büyük bir tınısal savaşa girsin. Tabi ki bu zorlu bir istek. Zaten kaç yapımda bunu bulabiliyoruz ki. Doğal olarak bu isteğimi filmde bulamadım. Yine de izlenmeyi hak eden bir iş ortaya çıkmış.

6.5 / 10

Filmi bu adreste izleyebilirsiniz: https://mubi.com/films/bastard

Reklam Adam günümüzün imaj bombardımanı altında kalan yüzeysel yaşamının küçük bir resmiydi. İçi duygudan arındırılmış insanların kendilerine diretilen komutları bir bir yaptığı dünyaya tanık oluyoruz. Reklamlar yoluyla anlatılan hikaye bu açıdan ilgimi çekti. Tüketim toplumunun her şeyi bir biçime sokan soğuk, parıltısı içinde renksiz, anlamı içinde anlamsız işte öylesine makine üretimi yapaylığının karşılığı bir öykü.

Tapuların, kimliklerin, eşyaların, arabaların, evlerin, bizi hiçliğe ait kıldığı yüzeyselliğin iç içe geçmiş reklamları başarılı bir kısa filmdi.

6.5 / 10



Biz modern çağın insanları nesnelerimizi arzumuz yapıp onların peşinden sürekli koşuyoruz. Nesnelerin dünyasına aitliğin ötesinde modern köleliğin anlatısı bu. Aşkın kimyasal iklimini ne zaman ekrana yansıtıp oyunlar oynamaya başladık bunları yüzdelerle tanımladık.

Modern zamanların yitik hikayelerinden birisi, sosyalleşmenin toplum içinde kaybolmak ve bu kayboluşta arzumuzun peşinden nedensiz bir koşuya çıkmak söylenir ekranlardan bizlere.

Ele aldığı konuya yabancı değildim. Daha önce Black mirror'da uygulamalar ve eşleşmeler üzerine bir bölüm izlemiştim. Bu hikaye yine de oldukça ilginç tonlarda ilerliyor. Bazen bir gülümseme de bazen aramızda ki bir mesafede gizli, bulmamız gereken bir aşk eğlenceli bir şekilde bize anlatılıyor. Kısa filmin finalinde karşısında ki keşfedilmeyi bekleyen insanı camdaki yansımasıyla beğenen anlatı çok iyiydi. Duygularımızın bizden başka araçlara, yansımalara ihtiyacı olduğunu zanneden insanların resmi belirdi ekrana.

Zamanın ana bağlı güzelliği karşımızda beklerken biz onu göremeyecek kadar körleştik. Bu güzel kısa hikayeyi tavsiye ederim.

7 / 10

İzleme yeri: Cineshort