The Vast of Night (2019)

Yorum yazanların "öf çok sıkıcı yaa" dediği bir filmi daha ben yine büyük heyecanla izledim. Bazen yorum yapmadan önce filmin adını kontrol ediyorum, yanlış başlığa mı girdim acaba diye...

He beğenirsin, beğenmezsin, saygı duyarım ama yarım saat izleyip, sıkılıp, filmi kapatan, geri kalan sürede ne olduğunu bilmeyen insanların, filme 1 puan verip çok kötüydü yazmalarına saygı duyamıyorum.

Neyse... Düşük bütçe ve sınırlı mekan ile yaratılmış sadece diyalog ile yürütülen güzel fikirlerin gerçekten hastasıyım... Kesinlikle çok daha fazla zeka gerektiriyor bu işler...

İlk yarım saatlik bölüm çoğu kişiye lüzumsuz gelmiş ancak bu tarz filmlerde karakterlerin kişiliklerini tanımak için bu sekanslara açıyorlar filmleri. Belki ilk yarım saatten sonra, radyo frekansında garip bir ses duyduğu anda film başlasa mutlu olacak seyiciler vardır, ama bu şekli beni filmin içine daha çok çekiyor.

Oyunculukları ortalamanın üstünde buldum. Çekimler güzeldi, özellikle bir yerde tek plan bir çekim vardı, nasıl çektiklerini tam olarak anlayamadım. Sanırım sadece drone ile çekilmiş. Başarılı bi çekimdi.

Sonu da beni tahmin etti, görmek ve duymak istediğimi gördüm ve duydum...

Tavsiye ederim, iyi seyirler...

Hikâyesi, James Montague ve Craig W. Sanger tarafından yazılan “The Vast of Night”, yönetmen koltuğunda oturan Andrew Patterson’ın ilk uzun metrajlı sinema filmi…

Amy Taubin’in, Film Comment için 30 Ocak 2019’da, Christopher Nolan’ın ilk filmi “Following” (1998) ile kıyaslayarak kaleme aldığı yorumundaki gibi bu filmi biz de hiç düşünmeden, “Vizyoner film yapım zekâsının bir gösterimi” olarak tanımlıyoruz…

Muhtemelen Amazon’un patronu Jeff Bezos’un da, son zamanlarda en sevdiği filmlerden biri olmuştur “The Vast of Night”…

Zira ortalıkta masrafa yol açacak tek bir şey yok…

Hatta filmin, “XX Large” boyutta düşük bütçeli olduğunu dahi söyleyebiliriz…

Ancak gerek konu ve gerekse de yaratılan atmosfer açısından filmde, sıra dışı TV dizileri “The X Files” dan “The Twilight Zone” a kadar ne ararsanız mevcut…

Yani tam anlamıyla, bu TV klasiklerine bir “saygı duruşu” niteliğinde…

Zaten hikâye de, yine bir TV şovu olan “Paradox Theater” olarak sunuluyor ekranlarda…

Elbette, yaşanılan her türlü garabetin ardından, akla ilk gelen suçlunun “Sovyetler Birliği” olması haliyle de, “soğuk savaş yılları” Amerika’sı da çok net resmedilmiş filmde…

Hani bu konuda, olumsuz neticelenen her şeyi “dış güçlere” mal eden malum zihniyetle biraz kafa da bulunmuş…

Hâlbuki 1950’lerdeki kurgusal bir New Mexico kasabası olan Cayuga’da meydana gelen garip olaylar, anında 1947 yılındaki “Roswell UFO Vakasını” anımsatmalıydı…

Ki aslında bu da, ihmal edilmemiş ve “uzaylılar” ile “Amerikan ordusunun” bizzat kendisi de sonraki ihtimaller olarak yine olağan şüpheliler arasındaki yerlerini almışlar…

Bu arada, ABD ordusunun bütün pis işlerinde, “Afro – Amerikan” kökenli siyahi askerleri kullanıyor olmasına dair imaya da dikkat çekmek isteriz…

Hele o, 1990’lı yıllara dair cep telefonu kehaneti…

Müthiş…

Peki, telefon santral operatörü Fay (Sierra McCormick) ile altın çağlarını yaşamakta olan radyonun, WOTW isimli yerel bir istasyonunun DJ’yi Everett’ın (Jake Horowitz) çözümlemeye çalıştıkları olayların ardındaki fail, yukarıda sıraladığımız “Sovyetler Birliği”, “uzaylılar” ve “Amerikan ordusu” üçlüsünden hangisidir?

Tabii ki, onu yine filmi izleyerek sizler bulacaksınız…

Bitirmeden filmin, (drone çekimleri dâhil) kamera kullanım tekniği, kısmen flu olan renk yapısı ve müzikleri ile de şahane bir (“indie”) bağımsız olduğunu belirtmek istiyoruz…

Belki, yine klasik bir laf olacak ancak diğer yorumlarımızda olduğu gibi “spoiler vermeden” yazılmayanları yazmaya, anlatılmayanları anlatmaya, söylenilmeyenleri söylemeye çalıştığımız bu son derece özgün satırlar, filme ilişkin aydınlatıcı tespitler toplamımız olsun…

Sinema sanatına yaraşır; “emek ve bilgi verilerek” yazılmış bir başka kapsamlı yorumda yeniden buluşmak üzere, kendi değerlendirme sistemimiz içinde “İyi” kategorisine dâhil ederek puan olarak da 7 verdiğimiz bu film için önerimiz de, olumsuz yorum ve puanlara aldırmadan:

“Eminiz, beyaz perdedeki hayaller dünyamıza yeni katılan Andrew Patterson da, çok daha iyilerini de yapacak” diyerek “muhakkak bir şans da siz verin” şeklinde olacak…

Keyifli seyirler,

Kesinlikle 7lik bir film değil baştaki giriş müziği hariç gerisi tırt ne fantastik le, ne gerilimle nede bilim-kurguyla bi alakası var çok yavaş yavan ilerleyişide cabası biraz gizem katmaya çalışmışlar ama o bile kurtarmıyo filmi. Bence gerek yok siz bilirsiniz.