Kızıl Gökyüzü (2023)

Paula Beer'in bir çok filmini beğenerek izlemiştim. Özellikle 2014 yapımı olan The Dark Valley çok güzeldi. İzlemeyenlere tavsiye ederim.
Bu filme gelirsek belki sanat yönünden başarılı olabilir ama bana kesinlikle hitap etmedi. Çok fazla uzun diyaloglar ve konusu ilgimi çekmediği için sonunu zor getirdim.

73. Uluslararası Berlin Film Festivali'nde Gümüş Ayı Büyük Jüri Ödülü'nü kazanan 2023 yapımı Kızıl Gökyüzü, Baltık Denizi kıyısında bir tatilde başlayan hikaye, ormanda çıkan yangınla birlikte dostlukların, duyguların ve insan ilişkilerinin derinliklerine doğru sizi sürükleyen bir yapım.

Kanımca, bir yandan bu sorgulamanın bir metaforu olarak kullanılan yangının yarattığı tehlike ve kaosu gözler önüne serilirken, bir yandan da dörtlünün farklı aşk ve yaşam biçimleri merkezde tutuluyor.

Kızıl Gökyüzü, aşkı, yangını ve varoluşsal krizleri bir arada ele alan güçlü bir anlatı.
Petzold, karakterleri aracılığıyla, aşkın ve yaratıcılığın yanı sıra, hayatın kırılganlığını ve ölümlülüğünü de sorguluyor.

Filmin en güçlü yönlerinden biri, karmaşık ve tutarlı karakterlerin derinlikli ve inandırıcı bir şekilde resmedilmesi.

Kızıl Gökyüzü, son yılların en iyi Alman filmlerinden biri. Petzold'un usta yönetmenliği ve güçlü anlatısıyla, uzun süre unutulmayacak bir deneyim sunuyor.

Oyunculuklar, senaryo, görüntü yönetimi, kurgu ve müzik, hepsi birbirini tamamlayan ve filmi yükselten unsurlar olarak öne çıkıyor. Filmdeki oyuncular, karakterlerine hayat verirken, hem doğallıkları hem de uyumlarıyla dikkat çekiyorlar. Senaryo, basit ama etkili bir hikaye anlatıyor, hem duygusal hem de entelektüel bir tat bırakıyor. Görüntü yönetimi, filmdeki atmosferi ve mekanları, kartpostal gibi güzel ve renkli bir şekilde yansıtıyor. Şu kül sahnesi ne kadar güzeldi... Kurgu, filmdeki ritmi ve gerilimi, akıcı ve sürükleyici bir şekilde sağlıyor. Müzik, filmdeki duyguları ve temaları, hem destekliyor hem de zenginleştiriyor.

Kızıl Gökyüzü, Christian Petzold’un ustalıkla yönettiği, izleyiciyi hem eğlendiren hem de düşündüren, hem sıcak hem de soğuk, hem kızıl hem de mavi bir film. Kızıl Gökyüzü, aşkın, dostluğun, sanatın ve hayatın anlamı üzerine, hem komik hem de trajik bir şekilde yorum yapıyor. Kızıl Gökyüzü, romantik komedi türünün sınırlarını zorlayarak, yeni bir vizyon sunuyor.

Kızıl Gökyüzü, izleyiciye, yangın bizi sarana kadar hislerimizi gömmememiz gerektiğini hatırlatıyor.

Christian Petzold'u çok seviyorum ve her yeni çıkan filmi ile beraber bu sevgi üstüne saygıyı ekleyip katlanarak çoğalıyor. Muhteşem bir hikaye anlatmış yine. Bencilliğin yarattığı körlüğe değinmiş ve insan ilişkileri üzerine kendi imzasını bırakmış. Orman yangını metaforu da göz göre göre gelmekte olana yerinde bir teşbih olarak sunulmuş. Son olarak kesinlikle izlemelisiniz bu filmi; zira bana göre sinema işlevsel olarak Petzold'un filmlerinde yaptıklarını yapınca güzel ve zaten var olma amacı bu: Ufak detayları göstermek, hissettirmek, yaşatmak... Petzold'u tanıyın efendim, aksi takdirde çok şey kaçırırsınız. İyi seyirler