Do Not Disturb: Ayzek ile Bir Gece (2023)

iflah olmaz bir cem yılmaz hayranı olarak; pek beğendiğimi söyleyemem, 10 üzerinden 5'lik filmdi bence...

kara komedi gibi başladı, dramayla devam etti, 2.yarı hafiften psikolojik gerilime bağladı ve kısmen de olsa düzgün bir finalle son buldu. bu arada filmin ilk yarısı bir şekilde aktı da, ikinci yarısındaki bazı kısımlarda biraz sıkıldım. ayrıca, sakin geçen ilk yarıdan sonra otelde çok ilgi çekici olaylar olacak, ortalık çok karışacak zannettim, pek de beklediğim gibi olaylar olmadı.

cem yılmaz film boyunca yaşam koçlarıyla, bunların müritleriyle, hem entelektüel kesimle, hem de cahil kesimle bol bol dalgasını geçmiş ve genel olarak toplumsal bir eleştiri yapmış. aslında tam bir "kaybeden" olan karakteri ayzek'i ise fırsat buldukça kahramanlaştırmış.

boş bir zamanda beklentiye girmeden izlenebilir, sonuçta sinemamızda pek benzeri olmayan bir yapım olmuş. ara sıra böyle farklı filmler izlemekte yarar var.

Normal yaşıtlarından farklı olarak hala annesi ile yaşayan, takıntılar geliştirmiş, reçeteli ağır haplar kullanan 50 yaşında bekar bir adamın yalnızlığını, hayat dramını, bir gece içinde nasıl bir cinnete dönüştüğünü, toplumdaki kültürel farklılıkların hayatın içinde çarpışmasını minimal miktarda sadece bir kaç insan ile yansıtabilmiş bir film.

Bu kişinin dramı günümüzdeki belli başlı bir kaç ana soruna değinerek işleniyor;

- Do not Disturb (Rahatsız etmeyin) mesajıyla insanların birbirini zihinsel olarak rahatsız etmelerinin had safhaya ulaşması, bu rahatsızlık cahil bir insanın daha bilgili bir insanın bilgisine erişemesinin verdiği rahatsızlık, bilgi sınırlarının zorlanması, internet kültür-sanat-magazin bilgilerinden eksik kalmama çabalarının insan zihnini nasıl derbeder ettiğini, bir cinnete dönüşmesini iyi ele alıyor.
İnternet hayatımızda daha fazla yer edineli beri herkesin her şeyi bilmek zorundaymış gibi hissetmesi, insanların birbirine kültürel - entelektüel dayatmaları cahil ve kırılgan bir insanın iç dünyasında nasıl bir infial yarattığı mesajı

- Kişisel gelişim youtuberlarının yine daha ziyade cahil bir insanın aklında nasıl bir etkileşim kurduğu, onları kopyalayarak her dediğini yaparak nasıl adeta bir maymuna dönüştüğü,

- Türk toplumunda bir gerçek olan, yaş almış insanların, anneler, akrabalar tarafından kendisine uygun eş bulma çabaları ve bunun genelde "fiziksel olarak kusurlu ama temiz kız" bulma çabaları iyi işlenmiş.



gibi konular Cem Yılmaz'ın yine en iyi yaptığı şey olan mübalağa sanatı ile yani hikayeleri abartarak anlatma sanatıyla verilmiş. Film komedi değil, amacı güldürmek değil, gülmüyorsunuz zaten, komediye en yaklaşan yer eczane çekimleriydi ve tadındaydı. Bu kez içinde "minimal argo" olmasını beğendim zira Erşan Kuneri bu açıdan bir yıkımdır, zaten komik olmayan filmin Türk gençliğine zarar verebilecek ölçüde yüksek argo olmasını son derece gereksiz buluyorum. Yani bunları duyan gençler gerçek hayatın akışında bunları normalleştiriyor.

Gülümseten anlar:


01:34:36
- Peki çok az probiyötik yoğurda çubuk tarçın rendeliyor musun hiç? Cevap fenomendi

Evet, son söz; eleştirel bir film, hiç fena değil, izlenir.

Genelde Cem Yılmaz'ın yaptığı bütün yapımlarını beğenerek izlerim. Bu filmi de sonuna kadar hatta '' Son '' yazısına kadar sıkılmadan izledim. Cem Yılmaz resmen oyunculuk dersi vermiş. Bana göre olumsuz yorumlara aldırmadan şans vermeniz yönünde...