Anadolu Leoparı (2021)

Uzak mesafeden gösterilen ve dişi aslan mı, kaplan mı belli olmayan bir plan dışında kanlı-canlı tek kare Leopar göremediğimiz bir yapım. Garip olansa, sündürülmüş slow-motion bir anlatımla sabrımızı zorlayan sahneleri sanki bilerek peş peşe sıralayan yönetmenin bizden, nesli tükenmekte olan bu "Anadolu Leoparları" için endişe duymamızı beklemesi..
Her şey bir yana, sizlere bir filmin bitişine bu kadar sevineceğimi sanmadığımı belirtsem gerçekten de yalan olmaz.

Yerli bir gotik dram diye tanımlayacağım bir yapım olmuş. Adı Anadolu Leoparı konsa da nesli tükenmekte olan bir hayvan ile değer yargıları ve dünyaya, insanlara bakışı ile nesli tükenmiş olan bir adamın (aslında yalnız değildir) bir kaç günlük hayatını Ankara arka planıyla ve bir çok farklı insanın hikayesine yanından yönünden dokunan iyi bir yapım olmuş. Aldığı puan oldukça şaşırtıcı; Nuri Bilge'nin Uzak çalışması ile ana tema aynı ve bence çekimler de yadsınamaz. Biraz Hollywood'un eski doğu bloğunu anlatan film çekimleri gibi çalışılmış (bundandır gotik drama demiştim). Ankara'yı bilen biri olarak arka planlar ve mekanlara da takılmadım değil. Eleştirim oyunculuklar üzerinden olabilir; bazı oyuncular tiyatral bir yaklaşım sergiliyor bu da böyle bir film için rahatsız edici olmuş. Filmin içine girip seyretmek yerine rahatsız edici bir koltuk üzerinde seyrediyor gibi oluyorsunuz. Sadece bir kaç sahnede var tabii ki. Bu tarz psikolojik dram sevenler için iyi bir yapım. Sanatsal kaygılardan uzak arkadaşlar fragmanı seyretsin öyle karar versin. Bence Emre Kayış'ın eline sağlık...