Dünyanın Kaderi (1979)

Özel bir şirketin maliyetlerini kısma amacının hangi boyutlarda tehlikeli sonuçlar doğuracağı üzerine basit ama bir o kadar da düşündürücü bir yapım. 

Nükleer enerji konusunda çekilmiş ve konusu ile heyecanla seyrettiren ender yapımlardan. Gerçekte bu enerji kaynakları üretenlerde bu tür başıboşluklar var mı diye sorular sorabiliyoruz. Filmle çok alakalı değil ama bir gerçek var o bilinmeli...Pahalı bir enerji ve bakımı gerçekten çok zor. Hatırladığım kadarıyla...
İngiltere elektriğinin yüzde 27'si nükleer enerji santraların­da üretilmektedir. 1988'de Başbakan Margaret Thatcher bu santralları özelleştirmeye karar verdi. Satış öncesi bu santralların ne kadar kazançlı yatırımlar olduğunu kamuoyuna açıklayan bir rapor hazırlanmasını istedi. Önce parlamentoya sunulan rapor tam bir şok yarattı: Uzun süre, çeşitli muhasebe oyunlarıyla, nükleer enerjinin maliyeti kasıtlı olarak düşük gösterilmişti! Yıllar boyu, nükleer enerji santrallarından elde edilen elektriğin maliyetinin, diğer yöntemlerle elde edileninkinden iki kat fazla olduğu bildiriliyordu. Gerçekler daha fazla gizlenemedi ve 9 Kasım I989'da İngiliz Enerji Bakanı, Parlamentoda yaptığı açıklamayla, nükleer enerji santrallarının özelleştirilmesinden vazgeçildiğini ve yeni santralların kurulmasının beş yıl ertelendiği ilân etti.
Filme verilen adın hikayesini bilmekte gerekiyor...Amerikalı nükleer enerji uzmanları arasında 60'lı yılların ortalarında özellikle bir jargon olarak ortaya çıkan ifade , nükleer yakıtın erimesiyle, reaktör kabını ve temelini yakabilecek kadar ciddi bir kazayı ironik bir şekilde belirttiler . Böyle bir olayın olma olasılığının son derece düşük olduğu, bir nükleer santralde ciddi bir kaza olması durumunda nükleer yakıtın tüm Dünya'yı yakıp Çin'e ulaşabileceğine dair bir şakadan gelen isim ile vurgulandı. Film içerisinde geçen ifadeler bu varsayımları desteklemek mahiyetindedir.

Film arada bir hatırlanması için seyredilmeli diyeceğim türden...duyarlı insanlara duyurmalıyız.