Ellos eatnu - La elva leve (2023) Yorumlar

pus (209) - 4 ay önce

Hemen akla başarısızlıkla yüzleşilen, umutsuzluk ve karamsarlık yaratan Türkiye'nin en büyük sivil direnişi olan Gezi Parkı eylemlerini getiriyot. Malumumuz sonrasında hükümetin otoriterleşmesine, toplumun kutuplaşmasına ve demokrasinin gerilemesine maalesef hepimiz tanıklık ettik.

Demokrasi, insan hakları ve çevre konularında farkındalık yaratan ve toplumsal muhalefeti canlandıran benzer bir süreç yaşasak da hükümetin sert müdahalesi, polis şiddeti, yargı baskısı ve medya sansürü nedeniyle süreç büyük bir hayal kırıklığıyla sonuçlandı. Eylemlere katılan binlerce kişi yaralandı, tutuklandı, yargılandı ve cezalandırıldı.

Bu anlamda film, umut verici bir sonla bitse de çap ve yapılanlar itibariyle Gezi Parkı'yla kıyaslayıp durmamak elde değil. Bu anlamda çok özür dilerim ama açıkçası bana çok üfürükten teyyare geldi.

Sami halkının 1979-1981 yılları arasında Alta’daki bir baraj projesine karşı verdiği bir mücadele anlatılıyor. Bu mücadele, Samilerin haklarını savunma ve kültürlerini koruma açısından önemli bir dönüm noktası olarak kabul ediliyor. Ancak film, bu tarihi olayı sadece kurgusal bir karakter olan Ester’in gözünden anlatıyor. Ester, Sami kökenli olmasına rağmen bunu gizleyen ve kendini asimile etmeye çalışan bir kadın. Film, Ester’in kimlik bunalımı ve utanç duygusuyla başa çıkmasını, protestolara katılarak Sami kültürüne yeniden bağlanmasını ve ailesiyle yüzleşmesi ekseninde ilerliyor.

Ester’in kişisel hikayesinin ağırlık kazanması, bunun da Sami halkının kolektif mücadelesini geri planda bıraktığı nokta bence keyifli bir dramaturji sunmuyor. Sami kültürü ve tarihi hakkında yeterli bilgi vermiyor, protestoların siyasi ve sosyal arka planını yeterince açıklamıyor. Sami halkının sesini duyurmak yerine, onları Ester’in kişisel gelişimine hizmet eden bir araç olarak kullanıyor diyebiliriz.

Filme çok zor ulaştım bu anlamda da Mert Yıldız'a bir kez daha teşekkürler.

| Cevapla Cevapla | Bildir