Mon père, le diable (2021) Yorumlar

Karakush (401) - 4 ay önce

En başta filmin türü gerilim değil. Gerilim de barındıran politik ve dram dememiz daha doğru; bence önceliği politik. Fransa'nın uzun süre sömürdüğü Kongo Cumhuriyetinin çok partili sisteme geçiş döneminde yaşanmış iç savaşın kurbanları olan, Fransa'ya sığınmış iki kişinin (çocuk savaşçı) hayatlarının kesişmesinin sonuçlarını ve iç hesaplaşmalarını anlatan bir yapım. Başlarda Zeki Ökten'in Ses (1986) -12 Eylül darbesinin hemen üstüne- filmini hatırlattı bana. Vayyy bizim hikayeyi araklamışlar demiştim ama öyle değilmiş. Tarık Akan işkencecisini bir tatil beldesinde görür -SESinden tanır- ve olay örgüsü böyle başlar (Politik film sevenlere tavsiye edilir). Burada iki savaşçı/mağdur etrafında böyle bir travmanın etkileri çok iyi olmasa da işlenmeye çalışılmış. Fransız yapımı olarak bir çok konuya dokunulmamış, zaten derinlere inilse Fransız hükümetinin diğer sömürgelerinde olduğu gibi korkunç günahlarına girilmesi lazım. Daha yumuşak bir hikaye kurgusu kullanılmış. Sonunu belirtmeyeyim ama çok zor atlatılacak bir geçmişi kendince aklamışlar. Bu filmden önce konuyu daha iyi anlatan Beasts of No Nation (2015) filminin izlenilmesini öneririm. Bence seyirciyi omuzlarından tutup silkeleyen bir yapım.

| Cevapla Cevapla | Bildir

HighMemoli (15) - 5 ay önce

Ruanda da yaşanan kabile savaşının Fransa ya taşındığını düşünün. Ya da Suriye de yaşanan din savaşının ülkemize taşındığını...En iyisi herkesin doğduğu yerde mutlu yaşaması. Ama ne yazık ki mümkün olmuyor olamıyor.

| Cevapla Cevapla | Bildir

turntable (394) - 5 ay önce

Öncelikle şunu belirtmem lazım herkese hitap eden bir yapım değil. Film ırkçılık, göç, din, aile ve arkadaşlık yapılarını gayet güzel irdelemiş. Sonuna kadar keyifle izlettirdi kendisi. Filmden sonra kendi kendime şunu tekrar düşündüm : " Çaresizlikler seçimlerimizi belirliyor " ...Ne yazık ki. İzlemeden geçmeyin derim.

| Cevapla Cevapla | Bildir

enozka (107) - 5 ay önce

Güçlü mesajları olan, kafa karıştıran, düşündüren, soru sorduran,huzursuz eden, yer yer gerilim dolu, dokunaklı, kaliteli bir film...

Fransa'nın küçük bir kasabasında yaşlı bakımevinde aşçı olarak çalışan Afrikalı bir genç kızın hayatı birgün bakımevine bir pederin gelmesiyle alt üst olur. Geçmişin acı dolu sırları bir bir ortaya çıkmaya başlar...

Afrika kıtası yüzyıllarca Avrupalı emperyalist devletler tarafından sömürüldü. Oraların yerel halkı Avrupa ve Amerika'ya gemilerle gönderilip köle haline getirildi. İkinci dünya savaşından sonra Afrikalı devletlerin çoğu bağımsızlığını kazanmış gibi görünse de ABD ve Avrupalı devletler yine de hala gölgesini oralardan çekmiyor. Askeri darbeler örgütleyerek ve yerel milis gruplarına silah temin ederek Afrika kıtasını hala vesayet altında tutuyorlar. İşte bu filmde o muhteşem topraklarda yaşanan acı dolu hikayelerden sadece küçük bir kesit izliyoruz...

Filmdeki en dikkat çekici unsurlardan biri de yemyeşil bir ormanın içinde yer alan ve beş yıldızlı otel standartlarında hizmet veren huzurevinde yaşlı Fransızlar şarap sosuyla marine edilmiş ördek eti yerken, Afrikalıların onların altlarını temizlemesiydi. 2024 yılında da aslında dünyanın düzeninde çok değişen birşey yok.

Film tüm bunları çarpıcı bir şekilde ortaya koyarken şu soruyu izleyiciye sorduruyor:

Geçmişte çok korkunç kötülükler yapan bir insan tevbe edip yepyeni bir hayata başlayabilir mi? En kötü insanlar bile ikinci bir şansı hakeder mi?

| Cevapla Cevapla | Bildir