Siz Yaşayanlar (2007) Yorumlar

No-One (192) - 3 yıl önce

Birbiriyle bağlantılı sanıldığı kadar alakasız, alakasız sanıldığı kadar bağlantılı sekanslarla harmanlanmış tiyatral bir film "Siz, Yaşayanlar". İzlemeden önce yönetmenin "İkinci Kattan Şarkılar" filmiyle giriş yapmanızda fayda var, zira tarzını özümsemezseniz bu yapımı veya üçlemenin tamamını es geçebilirsiniz. Şahsen son filmi de izleyeceğimi belirteyim.

Film Goethe’nin muazzam bir aforizmasıyla başlamakta : " Sıcacık mis gibi yatağınızın keyfini sürün siz yaşayanlar, Lethe’nin buz gibi soğuk dalgası açıktaki ayağınızı yalamadan önce." Filmin adını ve temasını bu söz ile isterseniz özetleyebilir veya tüm metni bu temel üzerine sayfalarca inşa edebilirsiniz. Yani yönetmen biz, yaşayanlara(!) en büyük spoilerı veren bir izleyici gibi aralamakta perdeyi. Bundaki en büyük sebep ise "Lethe". Yani ilk çağda form,madde ayrımında veya İsa’nın hakikat-cehalet arasında kurduğu bağlantının temeli olan terimler. Unutulmuşluğun örtüsüyle örtülü olanın hakikat olarak alındığı bu önermenin olumsuzudur aslında "lethe"; yani "aletheian"ın zıddı. Uyurken yorganın altına saklanıp kurguladığı tüm kötülüklerden korunacağını sanan bir çocuğun o korkusu aslında, örtülmeyen tüm yerlere saldıracağı düşünülen, var olmayan izafi bir korkunun, bir kabusun, yanılsamanın zihinde şema bulmuş halidir aslında "lethe"... Ve filmimiz üstü örtük olmasa da ayakkabıları giyinik ( Goethe’nin sözüne muhalefeten) - yani oksimoron saldırısıyla adeta- bir kişinin kabusuyla başlar. Sonrası ise başta belirttiğim gibi yine oksimoron sanatıyla bezeli sekanslarla dolu. Ruhsuz ruhlar, kendini bulduğunu sanan kayıplar, acemi olgunluklar, umutsuz gençler, umutlu orta yaşlılar, gerçekçi rüyalar, pili bitmiş askerler, militarist orkestralar, inancı yitik inananlar...Liste uzatılabilir. Tüm gördüğümüz çelişkiler ve çelişkilerin aksini gösteren rüyalardan ibarettir bütün bir film boyu...?

Tabi böyle olmasını isteyip sonlandırmak isterdim de varoluşun ağırlığını hafif sarsıntılarla atlatmaya çalışan insanlığın sunulduğu sanılan filmin aslında "lethe"den ayakkabılarıyla kurtulan başlangıç karakterinin bir rüyası olmadığını görmemiş olsaydım. Gerçi görmemezlikten gelip "lethe" ye uygun davranabilme imkanı da var aslında filmde tıpkı son sahne gibi...

İzafi gerçekliğin rüyası diyerekten oksimoronu üç boyuta taşıyıp bitireyim yorumumu filmi izleyen ve izleyecek olan "biz, yaşayanlar" için.

Bitireceğimi sandıysanız hizmetler bununla da sınırlı değil Film sonu bu tınılar ve klip daha çok yardımcı olabilir yapbozun parçalarının yerleri için, iyi seyirler.

https://www.youtube.com/watch?v=lan-Pjv99Xk

| Cevapla Cevapla | Bildir

turker52 (70) - 9 yıl önce

çok garip bir büyüsü var. çok farklı bir tecrübe.

| Cevapla Cevapla | Bildir

Cumaliceelayir (80) - 10 yıl önce

Kendi türünde birinci. İzlerken ne gülüyorsun ne de hüzünleniyorsun! Tuhaf bir şey. İkinci Kattan Şarkılar'ın benzeri bir film.

| Cevapla Cevapla | Bildir

neerd (103) - 13 yıl önce

tam anlamıyla efsanevi bir film. bütün çağlar ve bütün insanlar için klasik rehber niteliğinde.

| Cevapla Cevapla | Bildir