The Nature of Nicholas (2002)

Film, on iki yaşındaki Nicholas’ın en iyi arkadaşı Bobby için duyduğu yoğun hisler ve bunlara karşı giriştiği zorlu mücadele ile ilgili gerçeküstü bir masal. Nicholas arkadaşı Bobby’ye takıntılı. Bobby'nin hisleri ise pek belli değil. Zaman zaman Nicholas'ın büyüsünü paylaşıyor gibi görünüyor, ancak daha sonra okuldaki kızlarla yakınlaşıyor ve onları daha çekici buluyor. Hikayenin odağındaki Nikolas, doğuştan gelen cinsellik dürtüsünü yaşıtı bir hemcinsini arzulayarak yaşıyor ve toplumsal cinsel kimlik yapısında kendisinden beklenen şeyle bunu uzlaştırabilmek için mücadele ediyor.


Bütün bunlar genç Nicholas’ın kafasını daha da karıştırıyor ve duyduğu endişe, korku ve utanç ile Bobby onun kafasında zombi formuna bürünüyor. Özellikle de ilk öpücükten sonra. Adeta bir tabuya dönüşüyor Bobby. Nicholas’ın dolabındaki babasının asker üniforması ve ara sıra beliren hayaleti hep onu izlemekte ve endişelendirmektedir; aynı kızlar gibi, büyümek gibi, anlamaya çalıştığı doğa gibi. Babasını tanımasak ve aralarında ki ilişkileri bilmesek de; eğer babası yaşasaydı Nicholas’tan utanırdı gibi bir çağrışım yaptı bende.


Çünkü, babası insanları kuklaları gibi konuşturmaktadır. Bu onun baskın, otoriter ve muhafazakar bir karakter olduğunu göstermektedir. Nicholas babasının onun duygularını kabul etmeyeceğini bilmektedir. Bu nedenle zombi Nicholas filmin sonunda o soyut evde kalır. Ev, Nicholas’ın hislerinin bastırılmasını temsil ediyor. Oyunculuklar ve çekimler açısından olağanüstü bir film olduğu söylenemez. Ama bu konuya meraklı bir sinemasever için küçük de olsa çok özgün ve cesur bir yapıt. Belki anlatım yöntemi açısından bakılırsa bir ilk bile sayılabilir.

Filmle ilgili Blog sayfam.