Wlodzimierz Odojewski'nin kısa öykülerine dayanan film, 2. Dünya Savaşı'nda Polonya'da geçiyor. Hayali Venedik’e gitmek ve aşk hakkında konuşmayı öğrenmek olan 11 yaşındaki Marek filmin kahramanı. Askeri bir yatılı okulda okumaktadır ve üst sınıfa mensup bir ailesi vardır. 1939 yılı savaş zamanı Polonya’da yaşanan sıradan yaşamlar ince ince işleniyor. Yavaş tam da doğu avrupa sinemasına özgü bir akışla ilerliyor film. Güzel çekimler, manzaralar ve insan yüzleri eşliğinde. Bir anlamda kadınlar ve çocuklar gözünden savaşa bakış da denebilir olan bitene.


Marek’in en sevdiği oyuncağı bir Venedik maketi. Bütün meydanlarını, kiliselerini, en iyi dondurmacının nerede olduğunu bilir. Yaşamayı düşlediği yere anne ve babasıyla gitmeyi beklerken, savaş babasını ve abisini çağırır, annesi ise bambaşka bir alemdedir. Onu bir kır evinde yaşayan teyzesinin ve kız kuzenlerinin yanına gönderirler. Orası Venedik’e çok uzak olsa da hayaller içimizde büyür gider. Düşlerimiz bizim esas gerçekliğimiz değil midir?


Bir gün evin bodrumunda umutsuzca uyurken, sular içinde uyanır Marek. Bodrumu su basmıştır. Artık Venedik karnaval zamanına hazırdır. O Venedik’e gidemese de Venedik ona gelir. Ya da kendi kurar kendi Venedik’ini. Kendi gondolunda dolaşır Venedik sokaklarında. Sular üstünde bir şehirde kim yaşamak istemez ki? Sıvılardan cenin olup, su içinde büyüyüp ana karnında, doğup dünyaya gelmiyor muyuz? Ana karnında ki mutlu alemi arayıp durmuyor muyuz? Bir düş. Acı olan filmdeki bu düşlere savaşın girivermesi. Gerçek dünya böyle bir yer bunu unutmayın dercesine. Aman hep hatırlat kendini emi. Bir çocuk kemanından ayrılmak istemediği için öldürülür mü?


Genel olarak çekimler yaratıcılık açısından oldukça başarılı. Özellikle, ani hava baskının geçtiği sahnenin çekimleri olağanüstüydü. Polonyalı piyanist Frédéric Chopin'in müzikal temaları görsellere eşlik ediyor ve duygusal etkiyi tamamlıyor. Marek’i canlandıran Marcin Walewski’nin performansı da çok başarılı olarak not edilmeli.