Oksijen (2021)

Öncelikle Klostrofobi'niz (Kapalı alan korkusu ) varsa izlemeyin. Çünkü film neredeyse baştan sona bir kapsül içinde geçiyor. Mélanie Laurent hayranı olduğum ve sürükleyici diyaloglar sayesinde bitirdim. Tamamlaması zor bir film bilginiz olsun.....

Klostrofobik atmosferin gerilim ve yaşamda kalma savaşıyla anlatıldığı filmleri seviyorum. Oksijen bu filmler içerisinde iyi bir örnek olarak yer alıyor. Yaşamda kalma dürtüsü insanın gerçekle temas edebildiği ender zamanların karşılığı. İnsan en yalın gerçeğe bu gibi büyük felaket anlarında dokunabiliyor. Bir kapsül içerisinde uyanış ile başlayan bir yaşamda kalma savaşı bu. Dışarı çıkabilmenin tek anahtarı içeriye bakmak aslında. Burada şu çok hoşuma gitti ulaşılmak istenen noktanın insanın kendisine dönüş yoluyla keşfedilmesi. Bir bakıma hiçliğe ulaşmak için hiçliğin ne olduğunu anlamak gerekiyor. Bu da bizi doğum ile ölüm arasında ki yaşama değil de öncesi ve sonrasına götüren bir kavrayış. Filmdeki ana karekterimiz Liz'in dışarıdaki boşlukla tanışması aynı zamanda gerçek ile teması haline geliyor. Gerçek aslında onun varlığının tek bir amaca hizmet etmesi o da insanın tür olarak yaşamda kalması. Bu da kendi içerisinde bir paradoks oluşturuyor. Yaşamda kalmak için yaşamı tehdit eden kapsülün simgesel varlığını kabul edip dışarıdaki gerçekten yani hiçlikten kaçış.
Senaryosu, kurgusu ve Mélanie Laurent'un oyunculuğunu beğendim.

Vasat bir bilim kurgu filmi. Popüler olmasının tek nedeni Melanie Laurent. Kısır bir senaryo, sahne vs. yok tek bir oyuncu ve bir de yardımcı oyuncu var o kadar. Çok tavsiye etmiyorum. İzleyecek hiçbir şey bulamadıysanız açın izleyin.