Soygun (2015)

Soygun, bir grup soyguncunun bir banka arabasını soyması ile açılıyor. Bu yıl Mart'da vizyona girmiş Triple 9'a benzeyen bu açılış sahnesinden sonra bu filmin temposu, tıpkı Triple 9'da olduğu gibi iyice düşüyor. Fakat bu film, senaryodan direk vazgeçiyor. Gerçekten. Triple 9'da hiç olmazsa birkaç kovalamaca sahnesi ve diyaloglar vardı. Bu filmde ise doğru düzgün bir karakter tanıtımı yok, ana karakterleri hiç umursamıyorsunuz. Zaten filmin gerisi de klişe, banka soygunu yapan bu ekip daha sonra daha büyük bir vurgun yapar ve ekipten birkaç kişi ölür, herkes tehlikededir, polis onları kovalamaktadır gibi. Ama bu film bunu o kadar sıradan anlatıyor ki, Soygun filminin içine hiçbir zaman tam olarak giremiyorsunuz.

Filmin sorunlarından başlayalım. Soygun filminin zirveye ulaştığı hiçbir an yok aslında, bütün film zaten hep yerlerde geziyor. Sadece filmdeki 2 soygun sahnesi ve birkaç silahlı çatışma sahnesi akılda kalıyor, o kadar.

Bunun dışında karakterleri tam olarak kavrayamıyoruz ama film bize onları biraz tanıtmaya çalışıyor, başarısız oluyor. 81 dakikalık bu kısa filmin çoğu karakterleri tanıtmak için diyaloglar ve sahnelerle geçiyor. Eğer bir film bunu iyi kavramışsa, bu sahneler filmin zirve noktası olur. Ama Soygun gibi filmler bu konuyu iyi kavrayamazsa, sadece bön bön ekrana bakmış olursunuz.

Ayrıca bu film bazı sahnelerde seyirciye ters köşe yapmaya çalışıyor. Ama yine başarısız oluyor. Bu film bize herkesin her an ölebileceğini gösteriyor ama ben kimin öleceğini o an olmadan 10 dakika önce fark etmiştim zaten. Bu yüzden hiçbir özelliği kalmadı bu filmin.

Bu arada evet, bu filmin 81 dakikalık kısa bir süresi var. Ama ne kadar uzun hissettirdiğini anlayamazsınız. Film daha çok 2 saat gibi geldi bana. Temposu gereksiz yere o kadar yavaş ki... Burada yazdığım bütün bu şeylerin yüzünden de Soygun, daha çok bir TV filmi olarak akıllarda kalıyor.

Bu filmle ilgili son bir sorunum da çıplaklık. Bu film o kadar gereksiz yere çıplaklık koymuş ki... Film kötü ya, seyircinin aklını başka yere çelmek için yapılmış. Bunu daha filmin başında görünce, sonucun pek de iyi olmayacağını kavramıştım.

Gerçi bu filmin ufak tefek iyi yanları da var. Filmin yarattığı gerçekçilik havası oldukça iyi kavranmış aslında. Özellikle de soygun sahnelerinde olayın içinde gibi hissediyorsunuz. Oyunculuklar da fena değildi. Pek kayda değer bir şey olmasa da oyuncuların sıradan havası, filme tam uymuş.

Ama genel anlamda bu filmi izlemenizi pek tavsiye etmem. Soygun'u dev bir salonda tek başıma izledim ve pek de iyi bir sonuç aldığımı söyleyemem, ev sinemasına çıkana kadar bekleseymişim keşke. Ama bu filmin şöyle ilginç bir tarafı var ki: Bu filmi izlerken hiç sıkılmıyorsunuz. Sadece filmin içine bir türlü giremeyip ekrana bön bön bakmış oluyorsunuz. Kısacası bu filmi belki arkadaş ortamında izlerseniz iyi bulabilirsiniz ama genel anlamda, Soygun ile ilgili özel bir şey yok.

FİLMİN İYİ YANLARI:

+ Soygun ve silahlı çatışma sahneleri.

+ Gerçekçi yapmışlar.

+ İzlerken hiç sıkılmıyorsunuz...

FİLMİN KÖTÜ YANLARI:

- ...ama ekrana boş boş bakmış oluyorsunuz.

- Filmin içine bir türlü giremiyorsunuz.

- Ters köşe yapan sahnelerin tahmin edilebilir olması.

- Kısa süresine rağmen çok uzun hissettirmesi.

- TV filmi gibi bir sonuç çıkması.

- Gereksiz çıplaklık sahneleri.

TOPLAM PUAN: 3.5/10

Fena bir konusu olmasına rağmen yapımcı, senarist, yönetmen ve oyuncuların elbirliği ile yapamamayı başardıkları bir film. İzle - unut hatta izlemeden de unutabilirsiniz. Daha çarpıcı bir film beklerdim. Bi ihtimal belki ikincisi çekilebilir gibi hissettim.