Camille Claudel 1915 (2013)

Camille Claudel'in biyografisi farklı bir kadro ile 1988 yapımı filmde başarıyla anlatılmıştı. Bu filmde sanatçının bütünsel biyografisi anlatılmak yerine aklıl hastanesinde geçirdiği kesite bir bakış atılmış. Filmin başında ve sonunda yazılan notlar ile biyografisi özetlenmiş. Dolayısıyla ele aldığı bu dönem için çokça "ekşın" beklemek anlamsız. Bu bir tercih ve tercihin bu yönde olduğu samimiyetle ortaya konmuş. Bu kadar dar bir kesit ele alındığı için anlatılacak konunun kısırlığı filmin süresini de kısaltmış. Aslında daha da kısalabilecek süre biraz gereksiz görüntülerle uzun tutularak standart bir film süresine getirilmeye çalışılmış. Tamamlayıcı bir eser olarak değerlendirip Juliette Binoche'nin ustalık dönemi oyunculuğunun keyfi çıkarılmalı...

Öncelikle Juliette Binoche hayranı olarak izledim. Açıkçası her ne kadar film çok ilgi çekici bir hikaye ya da Bruno Nuytten'in yaptığı 1988 yapımı Camille Claudel gibi daha biyografik bir tat vermese de toplumun kadına ve sanata bakışına dair çok yerinde göndermeler barındırıyor. Aslında görüntü yönetmeni iyi iş çıkarmış ancak genel anlamda çok çok iyi bir film denilemez ama yinede biyografi filmlerini sevenlerin ilgisini çekebilir.

"Sıkıcı Fransız filmleri"nde bugün Minimalist Fransız sineması buysa teşekkürler kalsın. Claudel gibi bir ismi, Rodin'in baş ilhamını al, hikayesini sadece en acı çektiği akıl hastanesiyle sınırlandır, durağan, uzun, teatral ve kasvetli sahnelerle hayal gücümüzü de öldür. Binoche harika da, Claudel böyle mi anlatılır? Bu filme 2 yıldızdan fazla veren arkadaşları o sıkıcı hayatları ile başa başa bırakmak gerek