Duy Beni (2009)

Sıcak,samimi ve romantik öğeleri içeren, size bir de sürprizi olan hoş bir filim, tavsiye ederim ancak beklentiniz yüksek olmasın.

2010 târihli yorumumdur:

Başka bir zeminde şöyle demiştim bu film için: "Bir de keşke 'Başka Dilde Aşk'lar hep 'Hear Me' gibi olsa. Bambaşka bir dilde aşk gibiydi." Film, özellikle bizden sakladığı sırla (!) sonunda bir tebessümün yüzümüze yayılmasına vesîle oluyor. Diğer yandan, işitme engellilerle ilgili duygu sömürüsü yapmadan, toplumun ön yargılarına tekme tokat dalmadan, ince ve hoş bir eleştiri de getiriyor. Bir şekilde "Hiç kimse duymak istemeyen kadar sağır olamaz." mesajı verdiğini de söyleyebilirim. Oyuncuların işâret diline olan hâkimiyetleri de takdîre değer doğrusu. Bu o denli inandırıcı, o kadar içten ve öyle doğal ki bir yerden sonra filmde konuş(ul)anları garipseyebiliyebiliyorsunuz. Hele Yi-han Chen (Yang Yang)'in el hareketleri ve mimiklerinin uyumu öylesine güzel ki...