The Possession of David O'Reilly (2010)

Londra’da yaşayan genç çiftin kapıları gece yarısı çalar. Kapıda bir sorunu varmış gibi görünen, arkadaşları David vardır. David, kız arkadaşından ayrıldığını ve kalacak yeri olmadığını söyler, geceyi yanlarında geçirip geçiremeyeceğini sorar. David için alt kattaki kanapeyi hazırlarlar. Herkes uyuduktan sonra David uyanır, dışarıda birşeyler vardır. David, peşindekilerin onu bulduğunu anlar ve dehşete kapılır. Karanlığın içinde korkunç kabusları, kabuslarının yaratıkları vardır. Bu onlarla ilk karşılaşması değildir, David onlardan kaçarken onları arkadaşlarının evlerine getirmiştir. Arkadaşları da bu kabusu yaşamaya başlayacaktır.

The Possession of David O’Reilly tek kelimeyle tanımlanabilecek bir film: “KARABASAN”. Uzun ve karanlık gece çekimlerinde kadrajda beliren yaratıklar ve kulaklarınıza dolan ürkütücü sesler eşliğinde izlediğimiz David’in sınırları zorlayan dehşeti ile baş başasınız. Oldukça durağan, kimi zaman kendini çok tekrar eden bu filmi izlerken çok sıkılabilirsiniz de. Filmin KARABASAN etkisini hissedebilmeniz için bu filmi kesinlikle tek başınıza, karanlıkta ve uyumadan hemen önce izlemelisiniz.

İlk baştan itibaren insanı geren bir film.Özellikle yönlendirmeler güzel yapılmış.Örnek olarak karanlık bir merdivene yoğunlaşıyor kamera, merdivenden bir şey beklerken hemen sahne değişiyor.İnsanı az da olsa heyecanlandırmaya itiyor bu durumda.Oyunculuklar abartısız ve yerinde yapılmış. Hikaye güzel işlenmiş ama mükemmel değil, bazı yerlerde eksiklikler var ve vurgular görsel değilde sözsel yapılmış.Örnek olarak; tepkiye duyarlı kamera olayında sadece sözsel girilmiş biraz da görüntü katılsa insanlar heyecanlanırdı.Finaline kadar gerçek mi? yoksa sadece karakter de şizofreni mi var? şeklinde düşündürüyor.Bir de hamile kadın üzerine çok düşülmemiş hikaye gidişatını bozmuş diyebiliriz neredeyse. Finali ise olması gereken gibi olmuş. Seyredilmesi gerekilen bir film kesinlikle. 6*/10*.