Kim'in Adası (2009)

film bittiğinde giyindim.bahçe ürünleri satan biyere gittim ve marul tohumu aldım.niye marul diye sormayın param ona yetti.

Harika bir film, izlemek için bu kadar beklediğime üzüldüm...
Şehir hayatını, insanların uzaklaştırıldığını, duygusuzlaştırıldığını ve bir çok şeyi mükemmel bir dille eleştirmiş. Gerçekten iyi bir film.

Güney Kore filmlerinin neden bu kadar sevildiğini şimdi daha iyi anlıyorum. Oyunculuk olsun, kültürleri olsun bu insanlar iyi ki var. Daha önce izlediğim Kore filmlerinden de yola çıkarak insanlar film yapmayı Korelilerden öğrenmeli. Ne güzel bir ülkesin sen ya! Film çok güzeldi. Başından sonuna kadar küçük bir gülümsemeyle, arada tabi dram da vardı, ilerleyen bir yapım. Çok şey anlatıyor:

İntihar ederken tuvaleti gelen adamın durumunu,
- Balık tutamayan, ama şehrin kirli suyu yüzünden balıkların ölmesiyle balık yemeyi,
- Şarjı az kalmış bir adamın o son arama hakkını kullanmak isteyince birden bankanın kredi kartı ister misiniz diye araması ve telefonun kapanmasını.
- Şehrin ortasındaki yalnızlığı,
- Klavyenin başında ekrana boş boş bakmayı,
- ve tabi ki sevginin gücü sayesinde hayatta kalma isteği...

Böyle filmler az bulunur. Film, şehrin ortasında bir adaya düşen adamın başta bu durumdan korkmasını ve daha sonra asıl şehrin kendisinin korkunç bir yer olduğunu anlamasını anlatıyor. Çok fazla eleştirisi yapılabilir tabi, ana fikir çerçevesinde. Giderek gelişen teknolojinin, evlere servis yapmanın içine edilme durumu yüzünden sokağa çıkma ihtiyacını, sosyalleşme ihtiyacını giderek azaltılmasını güzel bir yergiyle bizlerle buluşturuyor bu film. Ben çok sevdim. Çok samimi bir oyunculukla da film on numara olmayı başarıyor. En iyi filmler arasına çok rahat girecek bir senaryo, müzik, kamera, oyunculuk ve tabi ki o bizleri kendine bağlayan samimiyet var filmde.