Donzoko (1957)

Gorki'nin en ünlü sahne eseri olan Ayaktakımı Arasında (Dipte) oyununda, toplumun en dibindeki ve en çaresiz kesimi oluşturan insanların, tüm umutsuzluklarına ramen, yaşamın anlamını arayarak, ayakta kalma için gösterdikleri dirençleri ve yenilgileriyle iç burkucu yaşamlarını anlatır.
Maxim Gorky'nin ünlü eserinin bu adaptosyununda kamera arkasında Jean Renoir var. Hırsızlık yaparken tanıştığı bir Baron'un etkisi ve metresinin kız kardeşi ile yaşadığı aşkı kendisini çok değiştiren Wasska Pepel'in öyküsü...
1902 yılında yazılan ve Gorki'nin sonu oyunu olma özelliği taşıyan 'Ayaktakımı Arasında' 1957 yılında Akira Kurosawa tarafından da 'Donzoko' adıyla beyazperdeye uyarlanmıştı.

alıntıdır...

Kurosawa yönetmiş, Mifune oynamış, Gorki yazmış. Sadece bu üç bilgi, filmi izlemeyenlerin koşarak filmin başına oturması için yeter de artar bile.

Dar alanlarda çalışmasını çok iyi bilen Kurosawa, neredeyse tamamı bir evin salon büyüklüğündeki mekanda geçen filmi dahiyane çekimlerle kotarıyor. Toshiro'nun ön plana çıkartılmadığı, hemen hemen her karakterin incelikle işlendiği, toplumcu gerçekçilerden Gorki'nin eserinin hakkının verildiği, iki saatlik süresinin göz açıp kapayıncaya kadar geçtiği Donzoko; diptekilerin, düşkünlerin alkolle, seksle, güvensizlikle yozlaşmış hayatlarına ayna tutuyor. Umudunu kaybetmeyenlerle, umudunu kaybedenlerin çekişmelerini, düşkünlerin birbirlerine karşı acımasızlıklarını, şefkatlerini, diptekilerin çelişik tutumlarını büyüleyici bir sadelikle bize aktarıyor.

Donzoko Kurosawa'nın geri planda kalan filmlerinden. Ama asla kötü filmlerinden değil. Toplumcu gerçekçiliğe biraz yakınsanız, filmden keyif almamanız, filmden öğrenmemeniz mümkün değil.

İyi seyirler.