Thelma (2017) incelemesi

Norveç sinemasının dünyaya katkısı yadsınamaz bir gerçek. Tabii Norveç derken aslında Kuzey Avrupa hatta daha da daraltırsak İskandinavya, bölgesel dramın da etkisiyle sinemaya farklı bir ruh katmaktadır. Joachim Trier bu açıdan akıllarda kalan bir isim. Hem o bölgeyi hem de anlatımındaki sanatı birleştirip sinemaseverleri mutlu etmesini bilmiştir. Oslo, 31. august, Reprise filmleri de bunu kanıtlar bir diğer gerçek. Ha sadece yönetmen değil Thelma filminin bir diğer senaristi de Körlük filminden tanıdığımız Eskil Vogt. Reprise filminin de senaryosunda olduğu için bu ikilinin arası iyi diyebiliriz.

" Kültür, bireysel özgürlüğe bir engeldir. "

Zamanla insanın var ettiği kültür ve inanç ne yazık ki insanın kendini hapsettiği bir gerçeğine dönüşmüştür. Thelma filmimiz de bu gerçeğin sanatsal yansımasını bizlere anlatıyor. Doğaüstü güçleri olan bir kadın karakterin içinde yaşadığı inanç ve toplum dayatmasının kendinde bıraktığı etkiyi ve sonuçlarını görüyoruz filmde. Bu açıdan filmimize yaklaşım tarzımız aslında bizim içimizde bulunduğumuz bir gerçeği gösterecek. Spoiler gibi düşünmeyin ama bu kadın karakter lezbiyen ve inançlı bir ailede yetişmiş yaşadığı kişilik çatışmasını da doğaüstü güçleriyle aşmaya çalışıyor. Trier'ın toplumsal gerçekçi yapısını bu şekilde görebiliriz ve tabii ki sanat sanat için olan kısmında da doğaüstü senaryo devreye giriyor. Bu ikisi bir araya gelince ortaya Thelma çıkıyor.

Ülkesinin Oscar adayı olduğu bu filmimiz birden fazla ödüle sahip. Bu açıdan bağımsız sinema evreninde adından söz ettiren bir yapım. Sadece ödülleriyle de değil, filmin müzik ayağında çok sevdiğim Ola Fløttum var. Norveç gizemini dinledikçe hissedebiliyoruz. Onu videolarda modern klasik müzisyenler klasmanında tanımıştım.

Filme geri dönersek aslında beğenmeyenlere de saygı duymak gerek derim. Çünkü birçok açıdan başta verilen gizem bir ara kayboluyor. Bu da izleyiciyi harekete geçirirken eee yani dedirttiğinden biraz üzüyor. Ben daha çok toplumsal açıdan yaklaşıma yakın durduğum için filmi beğenmeye daha istekliyim. Ülkemdeki ve dünyada birçok yerde kız çocuklarımızın başına gelenlere bakınca gerçekten anlatım daha da derine iniyor. Ne çok kadınlarımız kendi kültür lanetine esir düşüp bir hayatı boşluk içinde yaşayarak ölüyor. Birçok açıdan oturup düşündüğünüzde kurgunun önemli olduğunu görüyorsunuz. Tabii görmeye cesaretiniz varsa.



Sanat filmlerine daha önce aşina bir yapınız varsa beklentiyi aza indirip öyle izlemenizi öneririm. Çok bir şey beklemeden izlenirse bir yerinden tutulur demek istiyorum. Yoksa Trier'ın diğer filmleri bir tık daha iyi. Her zaman derim; sinema bu ve zaman değerli, bir film izliyorsanız içerisinden çıkartabileceğiniz kadar güzellikleri çıkartın yoksa zaten kötülük her yerimizde kol geziyor.

İyi seyirler.
:-({|=