Bir otomobil üzerinden üç farklı insanın, üç farklı kadının hikayesinin anlatıldığı, günümüz sineması için biraz demode kalmış bir anlatım tarzına sahip olan film, döneminin ilgi görmüş, zengin kadrolu kalbur üstü filmlerinden. Klasik film tanımını tam anlamıyla hak eden, anlattığı üç ayrı öyküdeki birbirinden ünlü yıldızlarıyla seyredenlerde nostaljik tatlar bırakan hoş bir yapım.
Film, aynı arabaya değişik zamanlarda sahip olan kişilerin hayatlarının o dönemlerini anlatıyor. “Sarı Rolls Royce” un merkezde olduğu öyküleri içeren film aynı zamanda İngiliz yönetmen Anthony Asquith’in 1968 de 65 yaşında ölümünden önce çektiği son filmi olma özelliğini de taşıyor.
Senaryosu Terence Rattigan tarafından yazılan, kamera yönetmenliğini Jack Hildyard’ın üstlendiği filmin müzikleri Riz Ortolani’ye ait. Filmin kendisi kadar hatta daha meşhur olan Norman Newell’in sözlerini yazdığı, Riz Ortolani’nin müziğini bestelediği ve filmde Katina Ranieri tarafından seslendirilen “Forget Domani” adlı şarkısı, 23. Altın Küre Ödüllerinde “En İyi Orijinal Şarkı” ödülünü kazanmıştı.

Filmin konusuna gelirsek, bahsettiğimiz gibi film üç ayrı öykünün birbirine bağlanmasından oluşuyor. Öyküleri birbirine bağlayansa “Sarı Rolls Royce”… İlk öykü en kısa olanı 34 dakika…

“Lordum, bizim ülkenin sınırındaki ayaklanma ve kriz büyüyor”.
“Öyleyse, sayın Büyükelçi size uyumayı öneririm. Krizler her zaman sabahları çok daha iyi gözükürler”.

İngiltere Dışişlerinde görevli Lord Charles Frinton (Rex Harrison), onuncu evlilik yıldönümlerini unutması nedeniyle eşi Eloise Frinton’a (Jeanne Moreau) kendisini affettirmek amaçlı bir hediye almak ister. Ve yeni gelen sarı renkli bir Rolls Royce otomobili bu nedenle satın alır. Hafta sonu malikanesinde kendi atının da yarışacağı ve Kralın ödülü vereceği Ascot kupasının heyacanını yaşamaya başlamıştır bile. Ofisindeki işlerle alelacele ilgilenip yola çıkar. Hatta ülkesinde ayaklanma başlayan Arnavutluk Büyükelçisini bile sorun çıkarmaması için malikanesine davet eder.
Lord, eşi Eloise’e yemek esnasında malikaneye geldiği haberini aldığı otomobili hediye eder. Dış işlerinde kendisinin yardımcısı olarak çalışan Fane (E. Purdom) ve eşi Eloise tam yarış günü ve saati Lord Charles Frinton’a son derece yıkıcı bir sürpriz hazırlamışlardır. Onları arabada gören Lord, arabayı bir daha görmek istemez ve geri gönderir.



“Önemli olan tek kanun, hayatta kalma kanunudur”…



Araba yeni sahibini İtalya’nın Cenova kentinde bulur. Amerika’da işlediği cinayetleri unutturmak için İtalya’da bulunan gangster Paolo Maltese (George C. Scott), sağ kolu Joey Friedlander (Art Carney) ve Amerika’da aşık olduğu ve evlenmeyi düşündüğü Mae Jankins (Shirley MacLaine) le birlikte turistik yerleri gezip vakit geçiriyorlar. O sırada Mae gördüğü “Sarı Rolls Royce” u çok beğenir. Paolo otomobili alır. Turistik yerleri gezerken, turistlerin resimlerini çeken ve yakışıklılığını da kullanarak onlardan para kopartan Stefano (Alain Delon) onları paralı görüp sakız gibi yapışır. Mae önceleri hiç değer vermediği Stefano’dan hoşlanır. Paolo’nun bir hesaplaşma için Amerika’ya tek başına gitmesi üzerine Mae İtalya’da Joey’le birlikte kalır. Birlikte gezerlerken tekrar Stefano’ya denk gelirler. Mae, Stefano’ya aşık olduğunu hissetmektedir. Joey ikisini otomobilde görür ama konuyu açmaz. Paolo’nun Amerika’dan dönüşü, Mae’yi kendi ve Stefano hakkında bir karar almak zorunda bırakacaktır…



“Vedalar yorucu olur, asla uzun tutulmamalıdır”…

Sarı otomobil, yıllar sonra 1941 de yeni sahibesini bulur. Bu Avrupa’yı gezen zengin ve güçlü Amerikalı dul Gerda Millett (İngrid Bergman) tatafından satın alınır. Nazi işgali altındaki Yugoslavya’da görüşmelerde bulunmak üzere gidecek olan Gerda’nın karşısına kimliğini gizleyen, Yugoslav direniş lideri Davich (O. Sharif) çıkar ve bu yolculukta arabasına kendisini de almasını ister. Önce buna karşı çıkan Gerda, sonra kabul eder. Ancak yolculuk son derece tehlikelidir. Yolculuk esnasında zengin Amerikalı ile direniş lideri arasında bir yakınlaşma olacak, sarı Rolls Royce Almanlara karşı direnişçileri taşıma işini de yüklenecektir. Davich, aşık olduğu Gerda’yı bu tehlikeli bölgeden Amerika’ya dönmeye ikna eder.



Film, son derece hoş ve oyalayıcı. Öykülerini fazla uzatmadan anlatıyor. Ünlü oyuncuları bu öykülerde arka arkaya izlemekte sinemaseverler için ayrı bir keyif. Çok büyük iddiar taşımayan, sinemanın hoşça vakit geçirmeye dönük örneklerinden olan film, klasik film tutkunlarına daha fazla hitap ediyor. Filmin izleyende nostaljik tatlar bıraktığı da bir gerçek.
Yazımın sonuna, döneminde filmi kadar meşhur olan ve ödüller alan unutulmaz “Forget Domani” şarkısını Katina Ranieri’nin sesinden ekleyerek bitiriyor, izlemek isteyenlere de iyi seyirler diliyorum.