Gece Yarısı Sokakta Tek Başına Bir Kız ilk uzun metraj filmiyle tanımak vesile oldu Ana Lily Amirpour'u .İlk uzun metraj filmi bana epey değişik gelmişti.


The Bad Batch ikinci uzun metraj filmine gelecek olursak onu da elimden geldiğince bir şeyler karalayarak biraz derinlemesine anlatmaya çalışacağım.

post apocalyptic(kıyamet sonrası) bir film olan filmde kızımız seyahat ederken yamyamlar yakalar bir kol ve bacağını keserler. ama pes etmez ve durumun kötü olduğu halde yamyamların elinden kurtulur.

Bir kasabaya gider burada kendine ayak protezi bulur ve durumunu biraz olsun düzeltir artık yüreyebiliyordur.



--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Filmin daha fazla içine girmeden gözüme ilişen yerleri yazmak isterim.

Gece hayatının yaşandığı mekan da insanlar rüya kavramıyla kendinden geçer ve sloganlar sözler söylerler "Rüyamızı ver!" "Haydi, rüya! Hayatımı değiştir!" İçinde bulundukları durumundan kalabalık şikayetçi olduğu ve bu mekanda hayatın anlamını müzik yoluyla kalabalığın verdiği ortak aklı yoluyla kendilerini ve hayatlarını değiştirecek şeyleri istemektedirler bence bu da tabbi ki "rüya" cümlesini arayış içindeki topluluk kullanmaktadır.

Hani "müzik ruhun gıdasıdır" derler ya orada bol bol alır ve o düşünceye hayatını değiştirmeye O rüyaya tutunurlar.
İçi boş olan hayatların içinin doldurulması gerekmektedir.Bu işlere filmde "The Dream" bakmaktadır.Kendi hayatını doldurmuş kendisi bu da işin ironisi.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Arlen The Dream e gider ve orada bir konuşma geçer aralarında.



-Gerçekten ne istiyorsun?


- Bir şeyin çözümü olmak istiyorum.


- Bunun ne olduğunu biliyor musun?
-Bir domates.


- ilk olarak...


- Bir tohum oldu.


- Bir bahçede ona bakarsın,
ve sonra o da sana bakar.


- Besliyorsun, sonra o seni besliyor.


- Bu dünyada çok az şey böyle çalışır,
adil ve düzgün.


- Sadece büyümek için bir yere ihtiyacı var.


- Büyür ve büyür.


- Sonra ortaya çıkar,
ve dünyanın bir parçası olur.


- Çünkü gerçek rüya ne,
biliyor musun?

- Bu hayat.
-Hayat rüyadır.

Bu akılları klüpteki insanlara vermez tabbi filmimizin esas kızına yumurtlar.Bu da bir ironi bence.
Ve filmin sonunda adamla birlikte olmak istemesi. Güzel bir sondu nasıl adam ufak bir yavrucağın peşine düştüyse sevgisinden oda cevabı sevgiden yana yana kullandı.Rüyanın cevabı sevgiydi ona göre.
Yukarıdaki bir bölümde yazan replikten aklıma Aşık Veyselin Benim sadık yarim kara topraktır türküsünü aklıma getirdi.
İran asıllı yönetmenin böyle replikler yazması belki de yaşadığımız coğrafyayla bağıntılı bir kültürün ürünü de olabilir.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Filmdeki kullanılan müzikler de gerçekten müziğin gücünü iyi yansıtmış ve ikisininde(sinema ve müzik) ayrılmaz bir ikili olduğunu iyi bir şekilde göstermiş.

Bu film de ilk film kadar olmasada değişik klasikleşmiş fazla öğe taşımayan bir filmdi bana göre.dur.

Hep aynı şeyler seyrediyorum hissi ben anlamadım.

Venedik Film Festivalinde Jüri özel ödülü kazanmıştır.

Yukarıdaki yazdığım şeyler benim düşüncemdir. Farklı kanaatler illa ki olacaktır.

Not: Replikleri çok olan filmleri daha çok seviryorsanız bunda fazla replik yok. Bol aksiyon yok.

Allaha emanet olun.

Elimden geldiğince birşeyler karalamaya çalıştım.

Filmde en sevdiğim müzik

Büyük merakla beklediğim filmlerden biriydi. Henüz izleyemedim ama yorumlardan anladığım kadarıyla beklentilerimi karşılayamayacak gibi duruyor. İnşallah yanılırım.