Genç bir kadının serüveni



Amerika’dan İngiltere’ye kuzenlerinin yanına gelen Elizabeth, manidar isminin kullanılmasına karşı. Dünyada neler olduğu neler döndüğü kestirilemiyor. 3. Dünya Savaşı tam da bu esnada başladı başlayacak. Genç kız yaz tatilini geçirmeye gelmiş gibi buralara. Yaz aşkını da bulması an meselesi, kendi sorunlarından münezzeh rehabilite olabileceği bir ortam arayışı içinde olması da cabası.

Kevin Macdonald, Meg Rosoff’un ilk kez bir eserini filme çeken yönetmen olmuş oluyor “Seninle Yaşıyorum”la. “Boşluğa Dokunmak” filminin başı çekebileceği birçok belgeselle adından oldukça söz ettiren Macdonald, “İskoçya’nın Son Kralı” ve “Devlet Oyunları” gibi filmleriyle de biliniyor.

Film, yönetmenin şimdiye değin yaptığı işlerden farklı. İngiliz duyarsızlığı diyebileceğimiz izole ve ilgisiz tavır ise filmin tamamına yayılıyor. Dünyanın, özellikle de Daisy, nam-ı diğer Elizabeth’in bulunduğu yerden Amerika ve İngiltere arasında oluşmuş bir çekişmenin varlığı da seyirciye aktarılmaya çalışılıyor.

DOĞADAKİ SAFLIK

Daisy’yi donuk ve seviyeli kuzenleri karşılayıp evlerinde ağırlamaya başlıyor. Anneleri, Daisy’nin halası bürokratik işlerle yoğunlaşmış. Londra’yla iletişim hâlinde. Bir bakıma da arabulucu olma çabası içerisinde. Evdeki çocuklar 3. Dünya Savaşı olacağına dair bilgi sahibi olsalar da bu durum onları pek enterese etmiyor şimdilik. Şehir merkezinden uzakta, insanın içine su serpen doğa atmosferi içinde yaşamları sürüyor. Filmin belkide en tatlı en huzur veren anları burada başlıyor. Çocukluğun o saflığı gençliğin güzelliği var bu anlarda. Arka planda var olan savaş ve insanlık dışı durumlar sirayet etti edecek.

Doğa bizimle bütünleşiyor apansız. Biz doğayla bütünleşiyoruz. Sorunlarımızı ötelerde bırakıp gelmişiz. Daha büyük sorunlara gebe bırakılacak olmak bir yana, biz bir temas bir sevgi arayışı içindeyiz. Bu arayış karşılığını adem ve havva gibi bulabiliyor işte. Daisy’nin akıbeti, savruluşu ama her durumda o insana dair tutkusu baki kaldıkça samanlık seyran olabilir belki. Kimbilir sakat bir mutluluk, yıkımlarla dolu bir mutsuzluk halinden daha evlâ.

Son tahlilde; sürülen, ötelenen, ayrıştırılan dünyanın her bir köşesindeki topluluklardan birinin sanki Orta Doğudaymışçasına, medeniyetin ve belki de dünyayı yöneten bir numaralı baronların bulunduğu adada cereyan ediyor olması vurucu etki yapacak, ama filmin dalgalanışı çarçabuk durulma eğiliminde. İklim değişiyor, tabiat değişiyor, insanlık hep aynı ve gerçekten insanın saflığını taşıyan insanlar ise tümüyle aynı. Sevgiyi aşkı, mutluluğu, beraberliği, dayanışmayı aramaya, karanlıklar içinde yitip gitmeme arzusuyla direnmeye devam edenlere selam durmaya evet. Evet de, Macdonald’ın elinden çıkma olan bu filmin başının sonunun, çok daha dolu olması da bekleniyor hâliyle.