İnsan ruhunun derinliklerindeki merak ile olayları algılayışımız arasındaki ince çizgide durmayı başaran Hitchcock tarzı bir gerilimin hikayesi...

Arka Pencere...

Çevremizde olup biten olaylara duyarsız kalabilir miyiz? Komşularımızın dünyası bir pencere mesafesindeyken ahlaki kurallara sadaketimizi kaybetme ihtimalimiz var mıdır?

Bir Alfred Hitchcock klasiği olan Arka pencere ve baş kahramanı Jefferies'in yaşamından izleyeceğimiz bu kesit, aklımızda ki bu ve buna benzer bir çok sorunun cevabı olabilir.Bir gerilim filminde salt gerçeği arayan bir izleyici kitlesi için gizem avcılığı yapmak keyifli olabilir ama bu filmin bundan öte bir yanı olduğuda kesindir.Karşımızda beliren apartman dairesini gözlerken dış dünyamıza açılan bir arka pencereden ziyade ruhumuzun derinliklerine dokunan ve insanı anlatan bir hikayeye tanık oluyoruz.



Kieslowski'nin hüzünlü bir aşk hikayesini ele aldığı Krótki film o milosci filminin baş karakteri Tomek'in hayata karşı savrulan duruşu ile Jefferies'in hayata kök salan duruşu arasında ki farkı bir kenara bırakırsak, iki karakterinde iç dünyalarındaki sorulara cevap arayışları Röntgencilik gibi toplumun hiç hoş karşılamadığı bir durumda ortaklık göstermekten hiç çekinmeyecektir.

Röntgencilik hastalıklı bir durumdur, cinsel istismarda bulunma yollarının en bilinenlerindendir ama bu filmde fotoğraf makinesinin merçeği Röntgenciliğe açılmayacak insanın varoluşundan beri en temel duygularından biri olan "merak duygumuz" için uzağı yakın edecektir.Zaten bu merak, sıkıntının sonucu gelişecektir bir araba yarışında en iyi kareyi yakalama telaşı fotoğrafçımızın ayağının kırılmasına bu durumda doğal ev hapsine neden olacaktır.

Hitchcock adeta mahkemede müvekkilini aklamaya çalışan bir avukat gibi Jefferies'in bu gözetleme işini zorunluluklara ve bu zorunluluğun sonucu her insanda oluşabilecek merak duygusuna bağlamaktadır dünyalar güzeli Lisa'yı en yakınındayken bile farkedemeyen ve çekimine kapılmayan bir karakterdir artık o.Bir gerilim filminden beklenmeyecek kadar telaşsız olan Arka pencere, komşuların hayatına insani bir bakış atıyor yalnızlığa mahkum hayatları kimi zaman bir akşam yemeği masasında tek kişilik yemeklerde kimi zamanda piyanonun duygu telimize dokunan notalarında gözler önüne seriyor.Gözlerimiz ara sıra bir balerine, bazen de kapı eşiğinden geçen mutluluk adımlarına bakarken tam orta yerde beliren gizem ve gizemi araştıran minik çetemiz gerilimin yavaş yavaş tırmanmasına ve " komşum bir katil mi ?" sorusuna cevap aramamıza neden oluyor.Arka perncere, Kısıtlı mekan kullanımı ve ağır giden temposuna rağmen türünün izlenebilecek en iyi örneklerinden.

Kuzeydebiryer ... 24 Ekim 2009

Yıllar önce izlediğim, türünün en iyi örneklerinden olan Hitchcock tarzı gerilim hikayesini bir kez daha izleyesim geldi. Güzel inceleme için çok teşekkürler.



Not: İncelemelerinin artarak devamını dilerim.

Ben bu filmi izleyeli neredeyse 7-8 ay oldu. Bu güzel filmi izlemekte ne yazık ki çok geç kaldım. İnsanın içindeki merak hissini, çok iyi vurgulayan hitchcock, merağın insanın başına neler açabileceğini çok güzel anlatıyor.

İncelemen için çok teşekkürler.
Umarım devamı gelir.

Bu incelemeyi bu kadar kısa tutmak istemezdim kendimi diğer inceleme yazılarıyla affettirmeyi planlıyorum.

Araya girmesem olmaz sanki elzem de... Filmin bir yerinde, yani başlarında, karşı pencerede Alfred Amca görünür. O'nun da huyu buydu (Allah rahmet eylesin), filmlerinde bir yerlerde görünürdü...

Hitchcock'un okuldayken takma adının "Burnu havada" olduğunu bir kez daha hatırladım. Her filmde mutlaka varoluşunun bununla bir ilgisi yoktur ama bir kaç saniyede olsa ben bu filmin her yerindeyim edasıyla ortaya çıkışı nedense bana bunu hatırlatır Şaka bir tarafa kendi tarzı olan sinema tarihinin en büyük yönetmenlerinden birisini bu sayfalarda anmak sinemaya saygımızı sunmaktan farksız..

Biraz daha ustam,böyle usturuplu yazarsan, yazmaya cesaretim kalmayacak

Çok güzel inceleme olmuş kısa ama öz.. Tebrik ederim.
Benimde hitchcock en beğediğim filmlerinden.
filmin durağam geriliminin yanında, film soluk anlarındaki bize komuşuların hayat hikayelerinden kesitler göstermesi çok hoştu sanki her biri film içinde mini bir film gibiydi. özellikle o yanlız kadın beni en çok etkileyenlerden di.
bu güzel inceleme için çok teşekkür ederim serkan abime.

Hitchcock yaşarken yaptığı bir söyleyişisinde son zamanlarında sevdiği en iyi filminin Rear Window olduğunu söylemiş... Müthiş bir film. Bugün bile hiç eskimeyecek bir film olduğunu hala kanıtlıyor.

Hala izlemediğim için kendimden nefret etmeme sebep olan film. 6 aydır hergün yarın izlerim diyorum. Yarın izleyeceğim, umarım...