Hadigari Cumhur (2009)

Hikayenin geçtiği Bodrum yöresinde tek geçim kaynağı olduğu için, zeytinlik ve portakal bahçelerini erkek çocuklarına, bataklık olduğu ve işe yaramadığı ve mal bölünmemesi içinde deniz kenarlarını kız çocuklarına devir ederlerdi.

Seksenli yıllardan sonra yörede patlayan turizm, kız çocukları ile evlenen damatların kaderini değiştirdi.

Haliyle kayınbiraderlerinin de!..

İngiliz, İskandinav ve Alman turizm acentaları ile anlaşan damatlar, işe yaramaz diye bırakılan eşlerine ait denize sıfır arazileri Beş yıldızlı otellerle donattılar.

Kayınbiraderlerin tek varlığı narenciye bahçeleri ve bahçe içindeki evden bozma pansiyondur.

Küçük pansiyonları yörenin dokusu itibari ile çok otantik bulunmakta ve yeterli kazanç getirmekte olduğu halde kayınbiraderlerin gözü hep abla ve eniştelerinin otellerindedir. Kayınbiraderler kanunen ortak oldukları arazi üstüne yapılmış oteli ele geçirmek için olmadık yollara başvururlar.

Kahramanımız Cumhur, ablasına bırakılan araziyi eline geçirmeyi namus davasından farksız görmektedir.

Bodrum'un en işlek caddesinde, babadan kalma küçücük dükkanında, gene babadan kalma berberlik mesleği ile uğraşmaktadır. Bankalar bu işlek caddedeki bu küçük dükkanı çok iyi fiyatla kiralayıp bankamatik yapmak isterler. Kuyumcular, döviz büroları, turizm şirketleri ofis ve dükkân olarak kiralamak isterler ve çok iyi tekliflerde bulunurlar.

Cumhur'un derdi , bir otele ve otel içindeki turist kadınlara sahip olmaktır.

Bunun içinde küçücük dükkânının çok değerli olduğunu düşünür ve çok yüksek fiyata satmak ister. Çünkü dükkânını satarak alacağı arazi ile bir otel sahibi olacağına inanmaktadır. Almak istediği arazi ablasının ve eniştesinin arazisinin hemen yanındaki boş arazidir.

Cumhur'un planı şudur; Dükkânını satacak ve araziyi satın alıp üstüne otel yapıp eniştesi ve ablasına rakip olup, onların işini bozup belki de tekrardan malına sahip olacaktır.