Korkuyorum (2023)

3 saat süresi ile çok sıkıcı bir film anlamakta da baya zorlandım, şahsi fikrim beğeneni az olacağı yöndedir. Sanatsal değeri olabilir ama ben gibi genel izleyici kitlesine hitap ettiği kanısında değilim. Filme kötü demiyorum, ben sıkıldım ve beğenmedim diyorum pek de tavsiye edemiyorum maalesef. 4 puanı da Joaquin Phoenix performansına veriyorum.

Zor bir film. Öyle bir kerede anlaşılacak gibi değil. Yazıp yöneten kişi filmi bir nakış gibi işlemiş. Örgü mükemmel. Filmin başlarındaki bir görselin filmin sonundaki bir olaya ışık tuttuğunu anlamak için bu filmi birden çok izlemek gerekiyor.

Ama gel gelelim bunu hiç kimse yapmaz (ya da çok az kimse yapar). Bu kadar ince işlenen bir filme kötü diyebilecek cesareti kendimde göremem ama tek söyliyebileceğim şu olur; "Ne gerek vardı?" "Birinin kafasına, dünyasına, isteri krizlerine bu kadar detaylı bakmaya ne gerek vardı?" Bana göre yoktu ama yazana, yönetene (ki aynı kişi) oynayana göre varmış demek ki.

Film zor arkadaşlar, senarist ve yönetmen olan kişinin ne anlatmak istediğini tam manasıyla çözmek imkansız gibi. Sadece bize düşeni kadar yorumlayabiliriz. İnception filminde rüya içinde rüya olayı vardı ya, bunda da metafor içinde metafor var. Motorumu zorlayamam, hayat kısa görüşündeyseniz bu film size göre değil, bilesiniz. Hoş, bana da ağır geldi. Sorulacak çok sorum olduğunu söylemeliyim.

Bu arada göreceğiniz şiddet sahneleri gerçek mi yoksa adam beyninde mi yaşıyor sorusunun takdirini size bırakıyorum. Seyretmezseniz eksik kalacağınız, seyrettiğinizde ise bu tip filmlere aşinalığınız kadar keyif alacağınız bir yapım olmuş.

Seksenlerden kalma saçma sapan şiddet dolu bir sokak, tuhaf karakterler, daha da tuhaf bir film! Psikolojik, sanatsal, değişik ne derseniz deyin, velhasıl herkese hitap etmeyen, metaforlarla dolu, uzun bir yapım.