Büyük Hayal (2009)

Il grande sogno

101 dk

Film Detay Fragman (1)Yorum (2)Tavsiye Kadro Altyazılar

2 ödül ve 1 adaylık

5.4

108/ 10
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10

5.4/10 puan 5 kullanıcı oyladı

Yönetmen:

Michele Placido

Senaryo:

Doriana Leondeff, Angelo Pasquini, Michele Placido

Ülke:

İtalya,

Fransa

Tür:

Dram

Rating:

5.8

Vizyon Tarihi:

09 Eylül 2009 (İtalya)

Dil:

İtalyanca

Müzik:

Nicola Piovani

Web Sitesi:

Resmi site [fr]

Çekim Yeri:

Los Angeles, California, ABD

Kelimeler:

yastık kavgası, 1968 yılı, , devamı...

Nam-ı Diğer:

The Big Dream | The Big Dream

9 kişi izledi 6 kişi izleyecek 1 kişinin favorisi 3 takip

Oyuncular

Tüm Kadro

Özet

İtalya 1968. Gençlerin, kurallar alaşağı edildiğinde, aşk özgür ve herşey mümkün olduğunda, dünyayı değiştirebileceklerine inandıkları zamanlar. Puglia'lı yakışıklı genç Nicola polis için çalışmaktadır fakat genç adamın düşü oyuncu olmaktır. Nicola, kendini öğrenci olaylarının çalkaladığı üniversitede devrimci öğrenci grubunun içine sızmakla görevli bir köstebek olarak bulur. Burada adaletsizlikten arınmış bir dünyanın hayalini kuran, orta sınıf katolik bir aileden gelen azimli ve başarılı Laura ve devrimci öğrenci hareketinin lideri, işçi-öğrenci Libero'yla tanışır. Ikili arasında güçlü duygular ve tutkular uyanmıştır. Her iki erkeğe de yakınlık hisseden Laura, kimi sevdiğine karar vermek zorundadır... | Gönderen: poormf

Yorumlar

poormf 11 yıl önce

İtalya'da orta sınıf ailelerden gelen 68 kuşağı öğrenci gençliğin hiç kimseye hesap verme zorunluluğu hissetmeden yürüttükleri romantik (örgütsüz) devrimci mücadelenin anlatıldığı film, oyunculuk ve görüntülerin oldukça iyi olmasına karşın, akıcılıktaki kopukluk ve konunun oldukça yüzeysel şekilde ele alınması nedeniyle sıradan bir sonla bitmiş...
Daha güçlü bir senaryo "La meglio gioventù - The Best of Youth - Gençliğin En İyisi (2003)" tadında bir film ortaya çıkarabilirmiş...
65/100

cevirimvar 11 yıl önce

Il Grande Sogno yani Büyük Hayal, İtalya üzerinden izleyebileceğiniz en güzel 68 kuşağı filmi. Filmin uzunluğu ve bazı yerlerdeki durgunluğu sizi yanıltmasın. Hikaye sakin ama dolu dolu akıyor. Hele hele IMDB puanına falan hiç bakmayın derim. Tamamen yanıltıcı olur. O dönemin öğrenci olaylarını ve bu insanların kendi aralarındaki ve birbirleriyle etkileşimlerini İtalya temelinde çok güzel anlatıyor. Derin politikalara falan dalmıyor. Propaganda falan da yok. Sadece insanlar var. Yaşananlar var. Mutluluklar, idealler, aşklar, acılar var. Siz bu filmi kesinlikle izleyin derim. Kesinlikle söylemem gereken bir şey varsa ki o da oyunculuklar. Tam anlamıyla üst seviyede. Her birini hayranlıkla izledim ve aynı hayranlıkla izleyeceğinizi düşünüyorum.

Gelelim filmimizin incelemesine çünkü bu filmi güzel yapan hikayesinden çok karakterleri canlandıran oyuncuları. Aslında bir başyapıta bu derece yakın bir film olmasına rağmen kanımca yönetmeninin azizliğine uğramış bir film. Durağanlığı bazen yaymış Michele Placido. Bu durum da bazen ilginizin kaybolmasına neden oluyor. İtalyanların yetiştirdiği en önemli oyunculardan bir tanesidir Placido. Yönetmenlik yaptığı yapımların sayısı ise oldukça az. Bu yıl onu 2 filmde oyuncu, 1 filmde de hem oyuncu hem de yönetmen olarak görebiliyoruz. Viva l'Italia, beklentilerimin çok düşük olduğu bir yapım. Tulpa da izlemeye değmeyecek eski usül bir gerilim. Ama yönetmenliğini yaptığı Le guetteur'u izlemek için listemde tutuyorum. Placido'yu bir kenara bırakalım ve bu filmi başarılı bir film yapan birbirinden yetenekli oyuncularımıza göz atalım. Başrolde hangi filmde oynarsa oynasın hayranlıkla izlediğim ve takip ettiğim bana göre büyük bir oyuncu olan Riccardo Scamarcio var. Saflık ve aşkı bu kadar güzel harmanlayan birini daha görmemiştim. Mükemmeldi. Büyük oyuncu 2012 yılını vasat geçiriyor. Il rosso e il blu beklentilerin altında. Ben şahsen çekimleri Türkiye'de yapılan Miele'yi bekliyorum Scamarcio'yu izlemek için. Scarmacio'nun hemen her filminde yanında yer alan İtalya'nın yetiştirdiği en büyük aktrislerden bir tanesi de yeni dönem için Jasmine Trinca. Tüm güzelliğiyle ve oyunculuğuyla yine büyük bir seyir keyfi veriyordu. Soğukluğu ve sıcaklığı aynı anda sunuyordu. 2012'yi boş geçiren güzel oyuncuyu Scamarcio ile beraber Miele'de izleyeceğiz. Ama Miele kadar sabırzılıkla beklediğim Un giorno devi andare'yi de atlamamak isterim. Luca Argentero da ciddi anlamda karizmaydı film boyunca. Tavırları ve hareketleri yakışıklılığıyla birleşince o da devleşiyordu. Yönetmenine sadık kalıp Le guetteur'da oynadı. Bianca come il latte, rossa come il sangue isminde sıradan bir İtalyan filminde başrolde izleyebileceğiz. Müzikler orta seviyedeydi. Bazı yerlerde rahatsız edici buldum.

Altyazıda Turin diye geçen yer İtalya'nın güzel bir şehri olan Torino. İzleyeceklere minik bir bilgi takviyesi olsun. Kesinlikle izleyin der iyi seyirler dilerim. Saygılarımla...

Tüm Yorumlar (2)