Gir Kanıma (2008)

Normalde vampir konulu filmlerden haz etmem hele Twilight gibi ergen kitleye hitap eden yapımlardan. Fakat bu film çok başkaydı. O sıradan, klişeleşmiş, bayat vampir filmlerinden değil.

Senaryonun işlenişi, kurgusu, konuya son derece uyumlu bir atmosfer, gerilimin ve kanlı sahnelerin dozajı, akıllardan kolay kolay çıkmayacak sahne geçişleri...
Kısacası gerçekten özgün, sağlam bir filmdi.

Çok durağan temposuna rağmen bir saniye bile sıkmadı. Başroldeki küçük kızımız da karakteri başarıyla canlandırmış.

8 / 10

İsveç'ten bile böylesi orjinal filmler geliyorken Türk sineması ne zaman bu etkide filmler yapabilecek bakalım... Şu an için acıtasyon dolu klasik dramalardan başka kayda değer bir şey çıkmıyor.

Korku türünün mitleşen konularından biri şüphesiz Vampirlerdir. Sinema tarihinde tabuttan ayağa kalkışıyla sinemaseverlerin yüreğini hoplatan, sinema salonlarını ilk gösterildiği yıllarda boşaltan ve korku unsurlarının başında haklı bir üne kavuşan bu konu İsveçli yönetmen Tomas Alfredson tarafından günlük hayatın bir parçası haline getiriliyor. Sarımsaklar, gün ışığı, kan emicilik, kalbe saplanan öldürücü vuruşları, havada avına giden uçuşları görmek isteyenlerin aradıklarını bulamayacakları bir yapım. Sonsuzluğa uzanan lanetinde 12 yaşına hapsolan Eli (Lina Leandersson)'nin kana susamışlığı, yaşamı için yapmak zorunda kaldığı bir alışkanlığı şeklinde gözlerimiz önünde hayat buluyor. Bu açıdan giderek artan bir dokunaklı işleyişe sahip Gir Kanıma. Bu konuyu işlerken alıştığımız vampir figürlerine öylesine değinilerek Oskar'ın (Kåre Hedebrant) giderek artan sevgisinin bir parçası oluyor Eli. Eli'nin bu sevgiye verdiği tepki ise insani özelliklerinin tümünü barındırıyordu.

Kuzey Avrupa Sinemasının özelliklerini hiç kaybetmeden işlenen bu hüzünlü kan öyküsü fazlasıyla izlenilmeye değer bir yapımdı.

Farklı bir korku filmi. Korku türünü sevmesem de bu filmi çok sevdim. Etkileyici, akılda kalıcı. İzlemelisiniz.