Kukumi (2005)

NATO birliklerinin Kosova’ya girmelerini izleyen günlerde, Kumanovo’da askeri antlaşmanın imzalanmasıyla birlikte, bir akıl hastanesinde konuşlandırılmış olan Sırp muhafızlar görev yerlerini terk ederek kayıplara karışır. Personel de onlara katılınca hastalar denetimsiz kalır. Bu beklenmedik özgürlük, hastalara düşlerini gerçekleştirme fırsatını verir ama dışarıdaki dünyanın gerçekleriyle de yüz yüze gelirler. “NATO Kosova’ya müdahale edip savaş sona erdiğinde Kosova özgürlüğüne kavuştu. Herkes, özgürlüğün istediğimiz her şeyi yapmayı, aklımıza esen her yere gitmeyi, kısaca özgür olmayı mümkün kılacağını düşünüyordu. Şiddete ve kötü bir rejimin makineleşmiş işleyişine maruz kalan insanların başkalarına daha merhametli davranacağını düşünmüştüm. Ama ne oldu?! Bunun yerine acımasız, insanlık dışı varlıklar olup çıktılar, tüm canayakınlıklarını kaybettiler, kendileri için istedikleri özgürlüğü başkalarından esirgediler… Garip bir özgürlük. Film, özgürlük ve savaş sonrası dönemin insanlarıyla ilgili bir metafor. Akıl hastası diyebileceğimiz üç kişi başkalarıyla tanışmak, birbirlerini sevmek, sevişmek, trenle yolculuk etmek, sigara içmek arzusundadır. Bu tümüyle insani ihtiyaçlarını gidermeye çalışırken engellerle karşılaşırlar. Kimileri onlarla alay ederken, kimileri de deliliğin köylerine bulaşabileceğinden korkar. Tutkuları yok olup giderken özgürlükleri de gittikçe dar bir alana hapsolur. Sonunda, kimse onları anlamaz, her zaman acımasızca suistimal edilip kovalanırlar.” - Gönderen: motion112233