Seremoni (1995)

Chabrol'un bu filme ilişkin "son Marksist filmi çektim" demiş olması bizim de filme farklı gözle bakmamıza neden oluyor.
Filmin sınıfsal patlamayı sembolize ettiği düşünülürse, keskin sınıfsal farkları koymak şöyle dursun yer yer masum, saygılı, anlayışlı bir burjuva aile yapısı çizilirken, iki kadının geçmişlerindeki olumsuzlukların nedenleri önemsenmediği için, film sınıfsal patlamadan öte ruhsal bozuklukları olan iki kişinin öfke patlamasına indirgenmiş.
Ele alınan konu açısından, eşitsizlik üzerine kurulu hiçbir ilişkinin sağlıklı olması mümkün değil mantığıyla filmdeki dışa vurumu haklı çıkarmaya çalışmak ta çok sağlıklı değil.

Isabelle Huppert'in abartılı oyunculuğu ve filmin tahmin edilebilir bir sona doğru ilerlemesinin yanında, Melinda'nın, 'okuma-yazma sorununu' birden bire kavrayıp deşifre etmesi ne kadar yapay olmuşsa, iki fişeklik tüfek ile sınırsız atış yapılması da o kadar anlamsız olmuş.

Tüfeği görmezden mi gelelim yoksa vardır bunun da bir hikmeti mi diyelim?

5/10

filmle ilgili bu kadar az yorum yazılmasına şaşırdım doğrusu. oldukça akıcı ve sert göndermeler bulunan bir chabrol filmi. filmin temelinde tipik bir burjuva eleştirisi var. sıradan bir aile ve onların yanına hizmetçi olarak gelen bir kadın. ve ısabella huppert tabilki. hikayesi muhteşem derin bir film. süpriz finali ile de sizi şaşkına çeviriyor. fransız filmleri sevenlerin mutlaka izlemesi tavsiye edilir.
puanım 8/10