Arabulucu (1971)

1971 Cannes Altın Palmiye Palme d'Or
1972 BAFTA En İyi Senaryo, En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu (E. Fox), En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu (M. Leighton) Best Screenplay, Best Supporting Actor (E. Fox), Best Supporting Actress (M. Leighton)
1972 Kansas City Film Eleştirmenleri Birliği: En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu Film Critics Circle: Best Supporting Actress (M. Leighton)

On iki yaşındaki Leo yaz tatilini arkadaşı ve onun ailesiyle birlikte geçirmeye karar verir. Arkadaşının ablası Marian, nişanlı olmasına rağmen taşralı çiftçi Ted ile yasak aşk yaşamaktadır. Gizli âşıkların mektuplarını taşıma görevini üstlenen Leo, bunu bir oyun gibi algılamaktadır ve içine düştüğü tehlikenin farkında değildir. Harold Pinter ve Joseph Losey'in birlikte çalıştığı son film olan Arabulucu, izleyiciyi sürekli şaşırtan olay örgüsü ve görüntüleriyle İkinci Dünya Savaşı öncesinin atmosferini çok iyi yansıtıyor.

Paul Hallam'ın yorumu:
Eğer bir kere daha izlemeye karar vermeseydim, Arabulucu'yu başka türlü hatırlayacaktım. Bir İstanbul kışında, filmi bir kere daha izleyince geçmişe gittim. İlk izlediğimde yirmi yaşımda değildim daha. Sıcaktan sırılsıklam, son derece seksi bir film olarak yer etmişti hafızamda; aynen filmdeki genç "kurye" gibi ben de bu ulaklık hizmetinin hem gönderenini hem de alıcısını sevmiş ve bundan rahatsız olmuştum. Hava koşulları çekim programına uymamış, belki ondandır, film şimdi gözüme çok daha serin ve mesafeli göründü. Geçmişle nasıl başa çıkacağımı hiçbir zaman tam olarak çözemedim. Benimsemeli miyim, ıskartaya mı çıkarmalıyım, gönülsüzce aramalı mıyım, yeniden mi keşfetmeliyim, bünyeden çıkarıp atmalı mıyım, başımdan savıp onu bana göndereni engellemeli miyim, yoksa arkadaşlarımı ve aşklarımı ayrı tutmalı hatta silmeli miyim? Önce McCarthy lanetine uğramış ve "onursuz" ilan edilmiş centilmen, daha sonra onursal İngiliz vatandaşı olan Joseph Losey onur kavramının kodlarını sorgulamaktan asla vazgeçmedi. Beni hâlâ buraya, "yabancı bir ülke"ye taşınarak geride bıraktıklarıma geri götürebiliyor, eğer geride bırakmak mümkünse tabii. Dönem giysileri bir yana, Arabulucu bana bir dönem filmi gibi gelmiyor, bıraktığı his sanki dünmüş gibi. Ya da muktedir ve hâlâ ayartıcı; daha da yaşlanmış ve hala hafıza ve iktidara sımsıkı sarılan Christie/Marian yüzünden.